سنگ پیدایش
سنگ پیدایش نمونه ای از سنگ‌های ماه است که توسط فضانوردان آپولو ۱۵، جیمز اروین و دیوید اسکات در سال ۱۹۷۱ نمونه برداری شد و به زمین آورده شد. هم‌اکنون در آزمایشگاه نمونه‌های برداشته‌شده از ماه در هیوستون، تگزاس نگهداری می‌شود. این نمونه شماره ۱۵۴۱۵ است.
تجزیه و تحلیل شیمیایی سنگ پیدایش نشان داد که آنورتوزیت است و بیشتر از نوعی فلدسپات پلاژیوکلاز معروف به آنورتیت تشکیل شده‌است. این سنگ حداقل در ۴ میلیارد سال پیش در مراحل اولیه تشکیل منظومه شمسی شکل گرفته‌است.[۱]
در ابتدا تصور می‌شد که فضانوردان قطعه ای از پوسته اولیه ماه را پیدا کرده‌اند، اما تحلیل‌های بعدی نشان داد که این سنگ تنها ۰٫۱ ± ۴/۱ میلیارد سال قدمت دارد، که جوان تر از خود ماه است و نیز پس از جامد شدن پوسته ماه شکل گرفته‌است. هنوز نمونه ای بسیار قدیمی است که در دوره پیشا-نکتاری تاریخ ماه شکل گرفته‌است. تاریخ‌سنجی پیروکسن‌های به‌دست‌آمده از دیگر نمونه‌های آنورتوزیت ماه سن تبلور ساماریوم- نئودیمیوم را برابر ۴٫۴۶ میلیارد سال به‌دست داد.[۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ Apollo 15 samples overview Lunar and Planetary Institute
- ↑ Norman, M. D. , Borg, L. E. , Nyquist, L. E. , and Bogard, D. D. (2003) Chronology, geochemistry, and petrology of a ferroan noritic anorthosite clast from Descartes breccia 67215: Clues to the age, origin, structure, and impact history of the lunar crust, Meteoritics and Planetary Science, vol 38, p. 645-661 Summary