پرش به محتوا

زیرواحد Gq آلفا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پروتئین متصل‌شونده به نوکلئوتید گوانین (جی‌پروتئین)، پلی‌پپتید کیو
شناساگرها
نمادGNAQ
آنتره2776
HUGO4390
میراث مندلی در انسان600998
RefSeqNM_002072
یونی‌پورتP50148
اطلاعات دیگر
جایگاهChr. 9 q21
پروتئین متصل‌شونده به نوکلئوتید گوانین (جی‌پروتئین)، آلفا ۱۱ (کلاس جی‌کیو)
شناساگرها
نمادGNA11
آنتره2767
HUGO4379
میراث مندلی در انسان139313
RefSeqNM_002067
یونی‌پورتP29992
اطلاعات دیگر
جایگاهChr. 19 p13.3
پروتئین متصل‌شونده به نوکلئوتید گوانین (جی‌پروتئین)، آلفا ۱۴
شناساگرها
نمادGNA14
آنتره9630
HUGO4382
میراث مندلی در انسان604397
RefSeqNM_004297
یونی‌پورتO95837
اطلاعات دیگر
جایگاهChr. 9 q21
پروتئین متصل‌شونده به نوکلئوتید گوانین (جی‌پروتئین)، آلفا ۱۵ (کلاس جی‌کیو)
شناساگرها
نمادGNA15
آنتره2769
HUGO4383
میراث مندلی در انسان139314
RefSeqNM_002068
یونی‌پورتP30679
اطلاعات دیگر
جایگاهChr. 19 p13.3

زیرواحد Gq آلفا (انگلیسی: Gq alpha subunit) یک زیرواحد پروتئینی است که به خانوادهٔ جی‌پروتئین هتروتریمریک Gs تعلق دارد. این خانواده با نام‌های خانوادهٔ Gq/11 (Gq/G11) یا خانوادهٔ Gq/11/14/15 هم شناخته می‌شود. به زیرواحدهای آن نیز گاهی Gq alpha, Gαq یا Gqα می‌گویند. پروتئین‌های Gq با گیرنده‌های جفت‌شونده با پروتئین جی جفت می‌شوند و آنزیم‌های «فسفولیپاز سی بتا» (PLC-β) را فعال می‌کنند. این آنزیم فسفاتیدیل‌اینوزیتول (۴٬۵) بیس‌فسفات را می‌شکند و به دو مولکول دی‌اسیل گلیسرول (DAG) و اینوزیتول تری‌فسفات (IP3) مبدل می‌کند. اینوزیتول تری‌فسفات یک پیغام‌بر ثانویه است و موجب رهاسازی کلسیم ذخیره‌شده در سلول می‌شود. دی‌اسیل گلیسرول نیز یک پیام‌بر ثانویه است که موجب فعال شدنِ پروتئین کیناز سی می‌شود.

وظیفهٔ کلی پروتئین‌های Gq فعال کردنِ مسیرهای ترارسانی پیام در پاسخ به تحریکِ گیرنده‌های جفت‌شونده با پروتئین جی (GPCRs) است. گیرنده‌های جفت‌شونده با پروتئین جی یک سامانهٔ سه‌تایی مشتکل بر «گیرنده-انتقال‌دهنده-عمل‌گر» هستند.[۱][۲]

اعضا خانواده

[ویرایش]

در انسان چهار پروتئین متمایز در خانوادهٔ Gq آلفا وجود دارد::

  • Gqα توسط ژن GNAQ کُدگذاری می‌شود.
  • G11α توسط ژن GNA11 کُدگذاری می‌شود.
  • G14α توسط ژن GNA14 کُدگذاری می‌شود.
  • G15α توسط ژن GNA15 کُدگذاری می‌شود.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Gilman AG (1987). "G proteins: transducers of receptor-generated signals". Annual Review of Biochemistry. 56: 615–649. doi:10.1146/annurev.bi.56.070187.003151. PMID 3113327.
  2. Rodbell M (1995). "Nobel Lecture: Signal transduction: Evolution of an idea". Bioscience Reports. 15 (3): 117–133. doi:10.1007/bf01207453. PMID 7579038. S2CID 11025853.

پیوند به بیرون

[ویرایش]