پرش به محتوا

رساله فی حقیقه العشق

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

رسالهٔ «فی حقیقه العشق» یا «مونس‌العشاق» نام رساله‌ای است از از شهاب‌الدین سهروردی که از دوازده فصل نسبتاً کوتاه تشکیل شده‌است.[۱]

سهروردی، در رسالهٔ فی حقیقه العشق (مونس‌العشاق)، در مراحل و مراتب مختلف از عشق حکایت می کند. در این حکایت، هم به فکر مابعدالطبیعی یونانی نظر دارد و هم به اندیشهٔ مغانی و هم از اشارات و لطائف قرآنی بهره می‌گیرد.[۲]

منابع

[ویرایش]
  1. «بررسی ساختار روایت در رساله فی حقیقه العشق سهروردی». پرتال جامع علوم انسانی. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۰۸.
  2. طاهره, كمالی‌زاده (2010-04-01). "مبانی حکمی حسن و عشق در رسالهٔ فی حقيقه العشق سهروردی". 7 (2): 29–44. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)