دوربین-قلم
دوربین-قلم (به فرانسه: Caméra-stylo) نظریه‌ای است در حوزهٔ سینما که طبق آن کارگردان را به منزلهٔ یک نویسنده تلقی می‌کند. نویسنده‌ای که قلمی به نام دوربین دارد؛ بنابراین کارگردان را مؤلف اثر سینمایی می‌شمارد.[۱] این نظریه را نخستین بار الکساندر آستروک نظریه‌پرداز، منتقد و فیلمساز فرانسوی مطرح ساخت. او این نظریه را در رسالهٔ تولد یک آوانگارد جدید: دوربین-قلم[۲] و در سال ۱۹۴۸ در شمارهٔ ۱۴۴ مجلهٔ اکران فرانسه به چاپ رساند. مهمترین نظریه‌ای که متأثر از این نظریه پس از آن ارائه شد، نظریهٔ مولف فرانسوا تروفو و اندرو ساریس بود. نظریهٔ دوربین-قلم نقش مهمی در پیدایش موج نو در فرانسه داشت.[۳]
چهره‌های شاخص
[ویرایش]نظریه‌های مرتبط
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ رابرت استم، صص ۸۹-۹۰
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸.
- ↑ کارل رایتس، صص ۳۸۸-۳۹۰
فهرست منابع
[ویرایش]- کارل رایتس و گوین میلار، فن تدوین فیلم، ترجمهٔ وازریک در-ساهاکیان، انتشارات سروش، ۱۳۸۳
- رابرت استم، مقدمه‌ای بر نظریهٔ فیلم، ترجمهٔ گروه مترجمان، به کوشش احسان نوروزی، انتشارات سورهٔ مهر، ۱۳۸۳