سیستم استودیویی
سیستم استودیویی یا نظام استودیویی نظامی بود که با راهبرد ادغام عمودی، تولید و پخش فیلم را از سال ۱۹۲۷ تا ۱۹۵۴ در صنعت فیلم‌سازی هالیوود در آمریکا بر عهده داشت و روش اصلی تولید و انتشار فیلم‌ها به شمار می‌آمد.
در راهبرد ادغام عمودی، هر استودیویی مجموع هنرپیشگان برتر، فیلمسازان، فیلمنامه‌نویسان و طراحان و نیز بخش‌های مختلف فنی را در اختیار داشت که کارمند این استودیوها بودند. استودیوهای عمدۀهالیوودی فیلم‌هایشان را در سینماهای خود نمایش می‌دادند و سینماداران مستقل مجبور بودند برای نمایش فیلم‌های خوب و پرفروش، فیلم‌های دیگری را که از جانب آن استودیو به آن‌ها تحمیل می‌شد نیز بخرند که به این راهبرد کرایه فله‌ای فیلم می‌گویند[۱]. فروپاشی سیستم استودیویی با رأی دیوان عالی ایالات متحده امریکا در سال ۱۹۴۸ علیه کمپانی پارامونت پیکچرز آغاز شد و هشت استودیوی بزرگ را مجبور به رها کردن سالن‌های سینمایی در تملک‌شان کرد.
منابع
[ویرایش]- ↑ هیونز. تیموتی و دی لاتز. آماندا، فهم صنایع رسانه‌ای، 106، 380
The Compelete Film Dictionary
 | این یک مقالهٔ خرد فیلم است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |