جوان، مستعد و سیاه بودن
| «جوان، با استعداد و سیاه بودن» | |
|---|---|
| ترانه نینا سیمون | |
| از آلبوم طلای سیاه | |
| تاریخ پخش | ۱۹۷۰ |
| تاریخ ضبط | ۲۶ اکتبر، ۱۹۶۹ |
| مکان | تالار دیوید گفن، نیویورک سیتی |
| ژانر | سول، بلوز، گاسپل |
| زمان | ۹:۳۴ |
| ناشر | آرسی‌ای رکوردز |
| آهنگساز(ها) | نینا سیمون |
| ترانه‌سرا(ها) | ولدون ایروین |
| تهیه‌کننده(ها) | استراود پروداکشنز |
«جوان، با استعداد و سیاه بودن» (انگلیسی: To Be Young, Gifted and Black) ترانه‌ای‌ست از نینا سیمون. متن ترانه را ولدون ایروین سروده‌است. این ترانه نخستین بار در سال ۱۹۶۹ ضبط و منتشر شد و در آلبوم ۱۹۷۰ سیمون به نام طلای سیاه نیز گنجانده شد.«جوان با استعداد و سیاه بودن»، مانند «میسیسیپی لعنتی»، از سرودهای جنبش حقوق مدنی سیاهپوستان آمریکا به‌شمار می‌رود.[۱] این ترانه که ابتدا به صورت تک‌آهنگ منتشر شد، در جایگاه هشتم جدول آر اند بی[۲] و رده ۷۶م ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد قرار گرفت.[۳] عنوان و خط آغازین ترانه از نمایشنامه زندگی‌نامه‌ای لورن هنزبری به نام جوان، با استعداد و سیاه بودن گرفته شده‌است.[۴]
زمینه[ویرایش]
«جوان، با استعداد و سیاه بودن» به یاد دوست از دست رفته سیمون، لورن هنزبری، نویسنده نمایشنامه مویزی در آفتاب، که در سال ۱۹۶۵ در سن ۳۲ سالگی درگذشت، نوشته شد.[۱] هنزبری نخستین زن سیاه‌پوستی بود که نمایشنامه‌اش در برادوی به روی صحنه رفت. [۵] سیمون از ایروین خواست «ترانه‌ای بنویسد که بچه‌های سیاه تمام دنیا، تا ابد، حس خوبی نسبت به خودشان داشته باشند.» [۶]
سبک[ویرایش]
سبک نینا سیمون در این ترانه بیشتر به سبک آراندبی اواخر دهه ۶۰ و گاسپل نزدیک است تا جاز یا فولکلور. سازبندی آن نیز مجموعه‌ای از سازهای بادی برنجی (هورن‌ها)، گیتار بیس، ارگ، درام و پیانو (که خود سیمون می‌نوازد) را شامل می‌شود. آواز سیمون، با گروه همسرایان همراهی می‌شود. [۱]
بازخوانی‌ها[ویرایش]
بازخوانی‌های قابل توجه این ترانه عبارتند از::
- دانی هاتاوی (در آلبوم همه چیز همه چیز است، ۱۹۷۰)
- آرتا فرانکلین (در آلبوم جوان، با استعداد و سیاه، ۱۹۷۲)
- باب و مارسیا (که بازخوانی ۱۹۷۰ آنها از این ترانه، در جدول تک‌آهنگ‌های بریتانیا در رتبه پنجم و در جدول تک‌آهنگ‌های ایرلند در رتبه ۱۵ قرار گرفت)
- گروه سه نفره جامائیکایی د هپتونز که در سبک راک استدی/ رگی فعالیت می‌کرد این ترانه را در سال ۱۹۷۰ بازخوانی کرد. این اجرا از سوی استودیو وان (استودیوی متعلق به کاکسون داد) منتشر شد.
- التون جان پیش از آن که به عنوان خواننده سولو موفقیتی به دست بیاورد، در سال ۱۹۷۰ این ترانه را بازخوانی کرد. این بازخوانی بنا بود در سبک و سیاق ترانه اصلی و با بودجه اندک تولید شود. در سال ۱۹۹۴، در آلبوم گردآوری‌شده بازخوانی به سبک التون جان بار دیگر منتشر شد.
- خواننده آمریکایی، میشل اندیگیوچلو در آلبوم برای یک روح متعالی: پیشکش به نینا سیمون (۲۰۱۲) این ترانه را بازخوانی کرد.
در دیگر رسانه‌ها[ویرایش]
- سیمون در سریال سسمی استریت (تولید شده در شبکه تلویزیونی پی‌بی‌اس در ۱۸ فوریه ۱۹۷۲ این ترانه را در جمع گروهی از کودکان اجرا کرد.
پانویس[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Kernodle, Tammy L. (2008-07-18). ""I Wish I Knew How It Would Feel to Be Free": Nina Simone and the Redefining of the Freedom Song of the 1960s - Journal of the Society for American Music". Journal of the Society for American Music (به انگلیسی). 2 (3): 295–317. doi:10.1017/S1752196308080097. ISSN 1752-1971. Retrieved 2020-12-15.
- ↑ "Nina Simone". Billboard (به انگلیسی). Retrieved 2020-12-16.
- ↑ "Nina Simone". Billboard (به انگلیسی). Retrieved 2020-12-16.
- ↑ Whitburn, Joel (2004). Top R&B/Hip-Hop Singles: 1942-2004. Record Research. p. 528.[ارجاع دست‌دوم]
- ↑ "Double Take: 'To Be Young, Gifted and Black' by Nina Simone/Bob &". The Independent (به انگلیسی). 2002-11-08. Retrieved 2020-12-15.
- ↑ "For The Record: "To Be Young, Gifted And Black"". GRAMMY.com (به انگلیسی). 2020-07-07. Retrieved 2020-12-15.