جایرودین جی‌سی‌ای-۲

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
در موزه نیویورک سیتی

جایرودین جی‌سی‌ای-۲ (به انگلیسی: Gyrodyne GCA-2) یک بالگرد چندمنظوره ساخت شرکت جایرودین ایالات متحده آمریکا بود که در دهه ۱۹۴۰ میلادی طراحی شد. این بالگرد دارای روتور کوآکسیال هرکدام دوتیغه، بدنهٔ تمام فلزی، ۵ سرنشین با دو موتور ۱۰۰ اسب بخاری بود.[۱][۲][۳]

مشخصات[ویرایش]

داده‌ها از Jane's All the World's Aircraft 1952–53[۴]

ویژگی‌های کلی

  • خدمه: ۱
  • ظرفیت: 5 passengers
  • ارتفاع: ۱۴ فوت ۴ اینچ (۴٫۳۷ متر)
  • وزن خالی: ۳٬۶۰۰ پوند (۱٬۶۳۳ کیلوگرم)
  • وزن ناخالص: ۵٬۴۰۰ پوند (۲٬۴۴۹ کیلوگرم)
  • پیشرانه هواگرد: ۱ عدد Pratt & Whitney R-985-B4 Wasp Junior
  • قطر روتور اصلی: ۲× ۴۸ فوت (۱۵ متر)
  • مساحت روتور اصلی: ۳٬۶۱۹ فوت مربع (۳۳۶٫۲ متر مربع)

عملکرد

  • حداکثر سرعت: ۱۱۰ مایل بر ساعت (۱۷۷ کیلومتر بر ساعت؛ ۹۶ گره)
  • سرعت کروز: ۸۹ مایل بر ساعت (۱۴۳ کیلومتر بر ساعت؛ ۷۷ گره)
  • بُرد رزمی: ۲۷۰ مایل (۲۳۵ مایل دریایی؛ ۴۳۵ کیلومتر)
  • حداكثر ارتفاع: ۷٬۰۰۰ فوت (۲٬۱۰۰ متر) (vertical flight)
  • نرخ صعود: ۱٬۴۶۰ فوت بر دقیقه (۷٫۴ متر بر ثانیه)

منابع[ویرایش]