تحکیم خاک
تحکیم عبارت است از کاهش حجم تدریجی یک خاک اشباع با نفوذپذیری کم در اثر زهکشی بخشی از آب موجود در حفرات که نهایتاً منجر به تغییر ضخامت و نشست خاک می‌شود. زهکشی (تغییر در فشار آب حفره‌ای) ارتباط تنگاتنگی با مقوله‌ی تحکیم و نشست خاک دارد. از زمانی که در اثر فشار سربار در داخل خاک اضافه فشار آب حفره‌ای به وجود می‌آید، پدیده تحکیم آغاز شده و تا زمانی که این اضافه فشار در اثر زهکشی زائل می‌شود ادامه خواهد یافت.[۱]
مراحل[ویرایش]
اصولاً هر فرایند تحکیم سه مرحله دارد:
فشردگی اولیه[ویرایش]
که غالباً به جهت پیش بارگذاری و خروج مقدار هوای ناچیز موجود در خاک تقریباً اشباع است.
تحکیم اولیه[ویرایش]
در طی این فرایند فشار آب حفره‌ای اضافی به تدریج زائل شده و به همان میزان بر تنش مؤثر افزوده خواهد شد، لذا خاک تدریجاً نشست می‌کند.
تحکیم ثانویه[ویرایش]
پس از زوال فشار آب حفره‌ای اضافی، در اثر اعمال سربار مقداری تغییر شکل‌های پلاستیک روی می‌دهد ( مانند پدیده خزش در بتن) که به این بخش از نشست خاک تحکیم ثانویه گفته می‌شود.[۲]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ «مکانیک خاک (رشد)». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ نوامبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۵ ژانویه ۲۰۱۳.
- ↑ تحکیم خاک بایگانی‌شده در ۱ اوت ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine English