برنت رنو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
برنت رنو
زادهٔ۲ اکتبر ۱۹۷۱
تنسی
درگذشت۱۳ مارس ۲۰۲۲ (۵۰ سال)
ایرپین
علت مرگدر پی گلوله‌باران نیروهای روسیه کشته شد
ملیتایالات متحده آمریکا
پیشهروزنامه‌نگار، عکاس، و فیلم‌ساز

برنت رنو (انگلیسی: Brent Renaud؛ ۲ اکتبر ۱۹۷۱ – ۱۳ مارس ۲۰۲۲) روزنامه‌نگار، عکاس، و فیلم‌ساز اهل ایالات متحده آمریکا و از خبرنگاران سابق روزنامه نیویورک تایمز بود.

زندگی و شغل[ویرایش]

رنو در ۱۳ اکتبر ۱۹۷۱ [الف][۱]در ممفیس، تنسی به دنیا آمد و در لیتل راک، آرکانزاس بزرگ شد.[۱] مادرش، جورجان فریزر، یک مددکار اجتماعی و پدرش، لوئیس رنو، یک فروشنده بود.[۱] رنو مدرک لیسانس خود را در رشته ادبیات انگلیسی از دانشگاه متدیست جنوبی و مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته جامعه‌شناسی از دانشگاه کلمبیا دریافت کرد.[۱][۲][۳]

او ساکن لیتل راک بود و در شهر نیویورک به کار اشتغال داشت.[۴][۵] برنت رنو با همکاری برادرش کریگ، مجموعه‌ای از فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی تولید کرد که عمدتاً روی داستان‌های انسان‌گرایانه در نقاط داغ جهان تمرکز داشتند.[۵] برادران رنو از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۵ فیلم‌برداری سریال رفتن به جنگ را در کانال دیسکاوری انجام دادند. این سریال سربازان ذخیره آرکانزاس در درگیری‌های عراق و خانواده‌های آنها را پوشش می‌داد.[۶][۷]

برادران رنو همچنین جنگ‌های عراق و افغانستان، زلزله ۲۰۱۰ هائیتی، بحران‌های سیاسی در مصر و لیبی، درگیری‌ها در آفریقا، جنگ مواد مخدر مکزیک، و بحران پناهندگان در آمریکای مرکزی[۵] را نیز پوشش دادند. آنها جوایز متعددی را در خصوص کارهای تلویزیونی و روزنامه‌نگاری از جمله جایزه پیبادی را در سال ۲۰۱۵ برای مجموعه ویدیویی خود «آخرین شانس بالا»[۸] را از آن خود کردند. برادران رنو علاوه براین مستند طوفان مت را کارگردانی کردند که در سال ۲۰۱۷ توسط فیلم‌های مستند HBO پخش شد. در سال ۲۰۱۹ رنو به عنوان استاد میهمان در دانشگاه آرکانزاس مشغول به کار شد. رنو در ۲۰۱۹ عضو نیمن بود. او به همراه برادرش از دریافت کنندگان کمک مالی مرکز پولیتزر بودند؛ آنها همچنین بنیانگذار جشنواره فیلم لیتل راک بودند.

درگذشت[ویرایش]

روز یکشنبه ۱۳ مارس ۲۰۲۲ در یک ایست بازرسی در روستای ایرپین در ۱۰ کیلومتری شمال غرب کی‌یف، پایتخت اوکراین در پی گلوله‌باران نیروهای روسیه کشته شد و همکار او نیز بر اثر شدت جراحات به بیمارستانی در کی‌یف منتقل شد.

جوایز[ویرایش]

وی برندهٔ جوایزی همچون جایزه پیبادی شده‌است.

منابع[ویرایش]

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ Traub, Alex (March 13, 2022). "Brent Renaud, Crusading Filmmaker, Is Killed at 50". The New York Times. Archived from the original on March 13, 2022. Retrieved March 14, 2022.
  2. ↑ "Brent Renaud, journalist killed in Ukraine, was a SMU grad who mentored at-risk Dallas youth". Dallas News (به انگلیسی). March 13, 2022. Retrieved March 14, 2022.
  3. ↑ Traub, Alex (2022-03-13). "Brent Renaud, Crusading Filmmaker, Is Killed at 50". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Retrieved 2022-03-15.
  4. ↑ "Brent Renaud Archives". Nieman Reports.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ "Renaud Brothers: Bio". Renaud Brothers. Archived from the original on 17 March 2022. Retrieved March 13, 2022.
  6. ↑ Barnhart, Arron (October 22, 2005). "'Off to War' follows reservists, families". The Olympian. p. 24. Retrieved March 13, 2022.
  7. ↑ Rodriquez, Cristina (August 9, 2004). "Brothers' documentary shows soldiers' true experience". The Springfield News-Leader. p. 4. Retrieved March 13, 2022.
  8. ↑ Millar, Lindsey (April 20, 2015). "Renaud brothers win Peabody for 'Last Chance High'".

پیوند به بیرون[ویرایش]

آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد یک خبرنگار است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.


خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «persian-alpha» وجود دارد، اما برچسب <references group="persian-alpha"/> متناظر پیدا نشد. ().

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=برنت_رنو&oldid=36024062»