آلکالوئیدهای آپورفین
آلکالوئیدهای آپورفین ترکیبات شیمیایی طبیعی از گروه آلکالوئیدها هستند. بعد از آلکالوئیدهای بنزیل‌ایزوکینولین، این گروه دومین گروه بزرگ آلکالوئیدهای ایزوکینولینی هستند.
حداقل ۸۵ آلکالوئید آپورفین از ۱۵ خانواده از گیاهان جدا شده‌است. شناخته شده‌ترین نماینده این گروه آپومورفین است. آلکالوئیدهای آپورفین عمدتاً به دلیل شباهت آنها به مورفین مورد توجه هستند.
مثال‌ها
[ویرایش]
تفاوت آلکالوئیدهای آپورفین در موقعیت استخلاف‌های آنها بر روی ساختار پایه است. علاوه بر این، شیمی‌فضایی آنها تا حدی متفاوت هستند. اغلب آنها پیکربندی (R)- دارند، اما گلوسین، بولبوکاپنین، و isothebaine، دارای پیکربندی (S)- هستند.[۱]
کاربردها
[ویرایش]آپومورفین کاهنده فشار خون و همچنین قی‌آور قوی است. برای درمان علائم بیماری پارکینسون به دلیل اثر محرک آن بر گیرنده‌های دوپامین استفاده می‌شود.[۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ Bentley, K. W.; Cardwell, H. M. E. (1955). "The Morphine-Thebaine group of alkaloids. Part V. The absolute stereochemistry of the morphine, benzylisoquinoline, aporphine, and tetrahydroberberine alkaloids". Journal of the Chemical Society (Resumed): 3252. doi:10.1039/JR9550003252.
- ↑ Geoffrey A. Cordell (1981). Introduction to Alkaloids: A Biogenetic Approach. Kanada: John Wiley & Sons. pp. 406–408. ISBN 0-471-03478-9.