کاربر:Salman10313
«ترجمه فارسی متن حدیث وصیت پیامبر (ص) در شب وفاتشان»
از جماعتی از ابی عبدالله الحسین بن علی بن سفیان بزوفری از علی بن سنان موصلی عدل از علی بن الحسین از احمد بن محمد بن خلیل از جعفر بن احمد مصری از عمویش حسن بن علی از پدرش از ابی عبدالله جعفر بن محمد امام صادق از پدرش امام باقر از پدرش امام زین العابدین از پدرش امام حسین سید الشهداء از پدرش امیر مؤمنان علی از رسول خدا روایت کرده که پیامبر در همان شبى که رحلتش واقع شد به على فرمود:
«اى ابا الحسن کاغذ و دواتى بیاور و رسول اکرم وصیت خود را املاء فرمود و على می‌نوشت تا بدین جا رسید که فرمود: یا على! بعد از من دوازده امام و بعد از آنها دوازده مهدى هستند. پس تو یا على اولین دوازده امام هستی. خداوند تو را در آسمان به این نام‌ها نامیده است: علی مرتضی، امیر المؤمنین، صدیق اکبر، فاروق اعظم، مأمون و مهدی و هیچ کس غیر از تو صلاحیت این اسامی را ندارد.
اى على تو وصى من بر خاندانم -مرده و زنده‌ی آنها- و نیز وصى بر زنانم هستى، هر کدام از آنها را که تو به همسری من باقی گذاری، فردای قیامت مرا می‌بیند و هر کدام را که طلاق دادی من از او بیزارم هستم و هیچ وقت مرا نمی‌بیند؛ و من نیز او را در صحرای قیامت نخواهم دید. و تو پس از من خلیفه و جانشین من بر امتم هستى،
هرگاه زمان وفاتت رسید (خلافت) را به فرزندم حسن واگذار کن، که او برِّ وَصول است (برّ به معنى نیکوکار و وَصول به معنى بسیار پیوند کننده بین خویشان). و هرگاه او وفاتش رسید آن (خلافت) را به فرزندم حسین زکىّ شهید مقتول واگذار کند، و هرگاه هنگام وفات حسین رسید آن (خلافت) را به فرزندش سید العابدین ذى الثّفنات (صاحب پینه‌ها) على واگذار کند، و هرگاه هنگام وفات او رسد آن (خلافت) را به فرزندش محمد باقر العلم واگذار کند، و چون وفات او رسد آن (خلافت) را به فرزندش جعفر صادق واگذار کند، و چون وفات او فرا رسد آن (خلافت) را به فرزندش موسى بن جعفر کاظم واگذار کند، و چون وفات او فرا رسد آن (خلافت) را به فرزندش على الرضا واگذار کند، و چون وفات او فرا رسد آن (خلافت) را به فرزندش محمد تقى واگذار کند، و چون هنگام وفات او رسد آن (خلافت) را به فرزندش على ناصح واگذار کند، و چون وفات او رسد آن (خلافت) را به فرزندش حسن فاضل واگذار کند، و چون وفات او برسد آن (خلافت) را به فرزندش محمد که ذخیره شده از آل محمّد (ص) است، تسلیم می‌کند، و اینها دوازده امام می‌باشند،
سپس بعد از ایشان دوازده مهدی است. پس وقتی‌که وفات او رسید آن (خلافت) را به فرزندش که اولین مقربین (مهدیین) است می‌سپارد که براى او سه نام است؛ یک نامش مانند نام من، و نام دیگرش نام پدر من است و آنها عبدالله و احمد هستند، و نام سومش مهدى است و او اولین مؤمنین است.»
«متن حدیث وصیت پیامبر در شب وفاتشان به زبان عربی» عن جماعه عن أبی عبد اللّه الحسین بن علیّ بن سفیان البزوفریّ عن علیّ بن سنان الموصلیّ العدل عن علیّ بن الحسین عن أحمد بن محمّد بن الخلیل عن جعفر بن أحمد المصریّ عن عمّه الحسن بن علیّ عن أبیه
عن أبی عبد اللّه جعفر بن محمّد عن أبیه الباقر عن أبیه ذی الثّفنات سیّد العابدین عن أبیه الحسین الزّکیّ الشّهید عن أبیه أمیر المؤمنین قال: قال رسول اللّه فی اللّیله الّتی کانت فیها وفاته لعلیّ : (یا أبا الحسن أحضر صحیفه ودواة فأملى رسول اللّه صلّى اللّه علیه وآله وصیّته حتّى انتهى إلى هذا الموضع فقال: یا علیّ إنّه سیکون بعدی إثنا عشر إماماً، ومن بعدهم إثنا عشر مهدیّا و أنت یا علیّ أوّل الإثنی عشر الإمام؛ سمّاک فی سمائه علیّاً المرتضى وأمیر المؤمنین والصّدّیق الأکبر والفاروق الأعظم والمأمون المهدیّ، فلا تصلح هذه الأسماء لأحد غیرک. یا علیّ أنت وصیّی على أهل بیتی حیّهم ومیّتهم وعلى نسائی؛ فمن ثبّتّها لقیتنی غداً، ومن طلّقتها فأنا منها بریء لم ترنی ولم أرها فی عرصه یوم القیامه، وأنت خلیفتی على أمّتی من بعدی. فإذا حضرتک الوفاه فسلّمها إلى ابنی الحسن البرّ الوصول، فإذا حضرته الوفاه فلیسلّمها إلى ابنی الحسین الزّکیّ الشّهید المقتول، فإذا حضرته الوفاه فلیسلّمها إلى ابنه سیّد العابدین ذی الثّفنات علیّ، فإذا حضرته الوفاه فلیسلّمها إلى ابنه محمّد باقر العلم، فإذا حضرته الوفاه فلیسلّمها إلى ابنه جعفر الصّادق، فإذا حضرته الوفاه فلیسلّمها إلى ابنه موسى بن جعفر الکاظم، فإذا حضرته الوفاه فلیسلّمها إلى ابنه علیّ الرّضا، فإذا حضرته الوفاه فلیسلّمها إلى ابنه محمّد التّقیّ، فإذا حضرته الوفاه فلیسلّمها إلى ابنه علیّ النّاصح، فإذا حضرته الوفاه فلیسلّمها إلى ابنه الحسن الفاضل، فإذا حضرته الوفاه فلیسلّمها إلى ابنه محمّد المستحفظ من آل محمّد علیهم السّلام، فذلک إثنا عشر إماماً، ثمّ یکون من بعده إثنا عشر مهدیّاً؛ فإذا حضرته الوفاه فلیسلّمها إلى ابنه أوّل المقرّبین له ثلاثه أسامی اسم کاسمی واسم أبی، و هو عبداللّه وأحمد والاسم الثّالث المهدیّ وهو أوّل المؤمنین).
منابع حدیث وصیت پیامبر در شب وفاتشان الغیبه الطوسی ص ۱۵۰ ح ۱۱۱. بحار الأنوار ج ۳۶ ص ۲۶۰ ح ۸۱. بحار الأنوار ج ۵۳ ص ۱۴۷ ح ۶ – مختصر. غایه المرام ج ۲ ص ۲۴۱. مختصر بصائر الدرجات ص ۳۹. إثبات الهداه ج ۱ ص ۵۴۹ ح ۳۷۶. الایقاظ من الهجعه ص ۳۹۳. العوالم عبدالله البحرانی ج ۳ ص ۲۳۶ ح ۲۲۷. نوادر الاخبار الفیض الکاشانی ص ۲۹۴. مکاتیب الرسول الشیخ المیانجی ج ۲ ص ۹۶. تاریخ ما بعد الظهور ص ۶۴۱[۱]
تصویر نسخه خطی حدیث وصیت شب وفات رسول الله کتاب غیبت شیخ طوسی در کتابخانه آستان قدس رضوی