کاربر:Ali1like

مکن کاری که پا بر سنگت آیو		جهان با این فراخی تنگت آیو
چو فردا نامه خوانان نامه خوانند		تو وینی نامه ی خود ننگت آیو

درخت غم به جانم ریشه کرده		به درگاه خدا نالم همیشه
رفیقان قدر یکدیگر بدانید		اجل سنگ است و آدم مثل شیشه

بیا تا دست از این عالم بداریم		بیا تا پای دل از گل برآریم
بیا تا بردباری پیشه سازیم		بیا تا تخم نیکویی بکاریم

شب تار وبیابان پر ورک بی		دراین ره روشنایی کمترک بی
گرازدستت برآیدپوست ازتن		بیفکن تا که بارت کمترک بی