محدوده روستایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۷ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۵۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

دره باروس, استرالیای جنوبی, مکانی مشهور برای تاکستانهایش

محدوده روستایی یا مناطق خوش آب و هوا (به انگلیسی: country) به زمین‌های اطراف شهرها گفته می‌شود که اکثر زمین‌ها برای مصارف کشاورزی کاربرد دارند و تراکم مکان‌های مسکونی نسبت به شهرها کمتر هست و معمولاً در مقیاس‌های بزرگ شهرک‌های اطراف یا شهرهای کوچک نیز جزو آن محسوب می‌گردند.

در کشورهای توسعه‌یافته با گسترش شهرها به مرور ییلاق‌ها محو شدند و به شهرها پیوستند و در تلاش برای نگهداری این فضاها هستند.

در فرهنگ فارسی محدوده روستایی مشابه ییلاق هست با این تفاوت که معمولاً ییلاق اشاره به عشایر و کوچ دارد ولی محدوده روستایی مربوط به مناطق خوش‌ آب و هوا هست.

ایالات متحده آمریکا

حدود ۸۵ درصد جمعیت ساکن در آمریکا در درون شهری و حومه شهرها زندگی می‌کنند.[۱]ولی مساحت شهرها ۱۰ درصد مساحت کشور است و مابقی را ییلاق‌ها تشکیل می‌دهند[۲]

جستارهای وابسته

منابع

  1. Yen، Hope (۲۰۱۱-۰۷-۲۸). «Rural US Disappearing? Population Share Hits Low». آسوشیتد پرس. دریافت‌شده در ۲۰۱۱-۱۱-۲۵.
  2. "Howarth, William. “The Value of Rural Life in American Culture بایگانی‌شده در ۴ آوریل ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine. ” Rural Development Perspectives. Vol. 12 No. 1

پیوندهای بیرونی