فرمان اجرایی ۱۲۱۷۰

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Dexbot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۰ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۰۲:۲۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

فرمان اجرایی برقراری وضعیت اضطراری ملی در مورد ایران ابتدا در تاریخ ۱۴ نوامبر ۱۹۷۹ اعلام شد، که به رئیس جمهور ایالات متحده این اختیار را می دهد که اموال و دارایی های ایران را توقیف کند و اساس بسیاری از تحریم های آمریکا را تشکیل می دهد.[۱] به گفته کاخ سفید برخی فرمان‌های اجرایی که پیرو این وضعیت اضطراری ملی اعلام شده است، همزمان با عملی شدن برجام، لغو شده است.[۲] با این وجود، اوباما این وضعیت اضطراری را تمدید نمود چرا که بر این باور بود که رابطه ایران و آمریکا هنوز به وضعیت عادی نرسیده است و فرایند عملی شدن توافق‌هایی که در تاریخ ۱۹ ژانویه ۱۹۸۱ برقرار شده است، هنور در حال پیگیری است. به موجب این فرمان تحریم های غیرهسته‌ای آمریکا علیه ایران همچنان برای یک سال دیگر پابرجاست.[۱]

اظهارات دونالد ترامپ

دونالد ترامپ در اظهاراتی که در کنفرانس سیاستگذاری کمیته امور عمومی اسرائیل-آمریکا بیان کرد به این نکته اشاره کرده است که در راستای فرمان اجرایی برقراری، وی اجرای برجام با ایران را نادیده خواهد گرفت و از دست آن خلاص خواهد شد.[۳]

تمدیدوضعیت اضطرار ملی

دونالد ترامپ وضعیت اضطراری ملی در آمریکا درباره ایران را که از ۲۳ آبان ۱۳۵۸، پس‌از تصرف سفارت‌آمریکا در تهران برقرار است، همانند همه رئیس‌جمهورهای پیشین آمریکا یک‌سال دیگر تمدید کرد.[۴]

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Staff writers. "PressTV-Obama extends national emergency on Iran". Retrieved 4 November 2016.
  2. Staff writers (9 March 2016). "Continuation of the National Emergency with Respect to Iran". whitehouse.gov. Retrieved 4 November 2016.
  3. http://www.thejewishweek.com/news/national/what-will-trump-do-iran-deal#rXYDwVtwwPfhxMfF.99
  4. «آمریکا «وضعیت اضطرار ملی» در قبال ایران را تمدید کرد». ۱۳۹۸-۰۸-۲۲.