امیل بویراک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Rezabot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۵ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۱:۱۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

امیل بویراک
Émile Boirac
زادهٔ۲۶ اوت ۱۸۵۱
قالمه، الجزایر
درگذشت۲۰ سپتامبر ۱۹۱۷ (۶۶ سال)
دیژون
ملیتفرانسه

امیل بویراک (فرانسوی: Émile Boirac‎; ۲۶ اوت ۱۸۵۱ – ۲۰ سپتامبر ۱۹۱۷) فیلسوف، روان‌شناس، نویسنده و اسپرانتیست اهل فرانسه بود.

وی که از مروجان برجستهٔ زبان اسپرانتو بود، علاوه‌بر ریاست نخستین کنگره جهانی این زبان (بولون-سور-مر، فرانسه، ۷ اوت - ۱۲ اوت ۱۹۰۵)، مدیریت فرهنگستان اسپرانتو را نیز برعهده داشت.

وی یکی از نخستین کسانی بود که از اصطلاح دژا-وو استفاده‌کرد. اولین‌بار در نامه‌ای به سردبیر ژورنال دانشگاهیِ Revue philosophique در ۱۸۷۶ میلادی[۱] و بعدتر در کتاب روان‌شناسی آینده (به فرانسوی: L'Avenir des sciences psychiques) این اصطلاح را به‌کار گرفت.[۲]

بویراک به سال ۱۹۱۷ میلادی در دیژون و در سن ۶۶ سالگی درگذشت.

منابع

  1. "Revue philosophique", 1, 1876 p. 430-431. See, also, Alan S. Brown, "Deja Vu Experience: Essays in Cognitive Psychology" (2004) p. 11.
  2. Boirac, The psychology of the future, p. 233.

پیوند به بیرون