پرش به محتوا

قانون‌های وودوارد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Dexbot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۵ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۳۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

قانون‌های وودوارد (Woodward's rules) مجموعه قوانینی است که به افتخار رابرت وودوارد نام گذاری شده است. این قانون‌ها با نام قانون‌های وودوارد-فیزر (برای لوئیس فیزر) نیز شناخته می‌شود. این قوانین، قانون‌هایی تجربی برای پیشبینی طول موج بیشینهٔ جذب در طیف مرئی-فرابنفش برای یک ترکیب آلی خاص است.

برای نمونه می‌توان به ترکیب‌های کربونیل مزدوج،[۱][۲][۳] دی ان‌های مزدوج[۴] و پلی-ان ها[۳] اشاره کرد.

منابع

  1. Mehta, Akul (5 Aug 2012). "Ultraviolet-Visible (UV-Vis) Spectroscopy – Woodward-Fieser Rules to Calculate Wavelength of Maximum Absorption (Lambda-max) of Conjugated Carbonyl Compounds". PharmaXChange.info.
  2. Neil Glagovich (2007-07-19). "Woodward's Rules for Conjugated Carbonyl Compounds". Central Connecticut State University. Archived from the original on April 10, 2008. Retrieved 2008-05-05.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ William Reusch. "UV-Visible Spectroscopy". VirtualText of Organic Chemistry. Michigan State University.
  4. Neil Glagovich (2007-07-19). "Woodward-Fieser Rules for Dienes". Central Connecticut State University. Archived from the original on April 10, 2008. Retrieved 2008-05-05.