معرب و مبنی
معرَب در آموزشِ حوزه‌های علمیه، آموزش قرآن، آموزش رشتهٔ ادبیات و علوم انسانیِ متوسطه، و همچنین آموزش عربیِ آموزشگاهی، تدریس می‌شود. معرَب و مبنی دو کلمه هستند که یکی اعراب پذیر است و دیگری اعراب نمی‌پذیرد. معرَب و مبنی در بحث تجزیه و ترکیب کاربرد دارند. کلمه معرَب می‌تواند مرفوع، منصوب، مجرور یا مجزوم باشد. اعراب دو نوع است اصلی و فرعی (نیابی).[۱][۲][۳][۴]
منابع
- ↑ متقی زاده، عیسی (۱۳۹۶). «الدرس الرابع». عربى دورهٔ پیش دانشگاهی رشته ادبیات و علوم انسانی. تهران: شرکت چاپ ونشر کتابهای درسی ایران. صص. ۲۶. شابک ۹۶۴-۰۵-۰۱۱۶-۶.
- ↑ صرف و نحو.
- ↑ مدرس افغانی، محمدعلی (۱۳۶۷). «الهدایة فی النحو». جامع المقدمات. ج. دوم. قم - ایران: هجرت. صص. ۶۳.
- ↑ نیکوصفت، حسین (بهار ۱۳۸۴). تجزیه و ترکیب. دفتر نشر موسسه فرهنگی آموزش قرآن و تجوید. صص. ۱۳.