پیاده‌نظام خطی
پیاده‌نظام خطی، نوعی پیاده‌نظام بود که اساس ارتشهای زمینی اروپا را از اواسط قرن ۱۷ تا اواسط قرن ۱۹ تشکیل می‌داد. موریس ناسائو و گوستاووس آدولفوس معمولاً به عنوان پیشگامان آن شناخته می‌شوند، در حالی که تورن و مونتکوکولی با توسعه تاکتیکهای پیاده‌نظام خطی ارتباط نزدیکی دارند.[۱] پیاده‌نظام خطی، چه برای رزمایش و چه برای رژه، از دو تا چهار درجه سرباز پیاده تشکیل شده بود که در یک هم ترازی سخت و محکم در کنار هم قرار گرفته بودند و در نتیجه تأثیر قدرت آتش آنها را به حداکثر می‌رساند. به مرور، این اصطلاح در هنگ‌های منظم «خط» و در مقابل پیاده‌نظام سبک استفاده شد، تیراندازان، شبه نظامیان، پرسنل پشتیبانی، در کنار برخی دیگر از رده‌های ویژه پیاده‌نظام که روی نبردهای سنگین خط مقدم تمرکز ندارند، از این قرارند.[۲] در اوایل قرن هجدهم، پیاده‌نظام سنگین‌اسلحه جای خود را به پیاده‌نظام خطی داد، نیرویی که دیگر زره نداشتند، ولی در عوض مسلح به تفنگ فتیله‌ای و سرنیزه بودند.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ Guthrie, William (2003). The Later Thirty Years War: From the Battle of Wittstock to the Treaty of Westphalia (Contributions in Military Studies). Praeger. p. 239. ISBN 978-0-313-32408-6.
- ↑ The Concise Oxford Dictionary, 1984, شابک ۰−۱۹−۸۶۱۱۳۱−۵. p. 585.
Wikipedia contributors, "Heavy infantry," Wikipedia, The Free Encyclopedia, https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Heavy_infantry&oldid=907912990 (accessed April 22, 2020
 | این یک مقالهٔ خرد نیروهای نظامی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
 | این یک مقالهٔ خرد موضوع‌های نظامی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
 | این یک مقالهٔ خرد مرتبط با نیروی نظامی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |