اتم مرکزی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Samuel T.Owen (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۹ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۳۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

اتم مرکزی
در ساختار لوویس اتمی را که ۳ شرط زیر را داشته باشد اتم مرکزی می‌نامیم و دیگر اتم‌ها را اتم اطراف می‌نامیم.[۱]

  1. اتمی که کمترین تعداد را داشته باشد واگر تعدادها برابر بود:
  2. اتمی که در لایه ظرفیت خود اوربیتال تک الکترونی بیشتری داشته باشد و اگر تعداد آنها نیز برابر بود:
  3. اتمی که الکترونگاتیوی آن از بقیه اتم‌ها کمتر باشد.


در مورد ۱ استثناً در مولکول N۲O یکی از نیتروژن‌ها اتم مرکزی است.[۲]

  • هیدروژن هیچگاه انم مرکزی نخواهد بود مگر درH۲


مثال:

دلیل اتم مرکزی مولکول یا یون
تعداد C CCl۴
اوربیتال تک الکترونی بیشتر با وجود تعداد برابر N N۲F۲
(S,O) الکترونگاتیوی کمتر با وجود برابری تعداد و تعداد اوربیتال تک الکترونی مساوی S S۲O۲Cl۲

منابع

  1. شیمی عمومی (چارلز مورتیمر)
  2. آموزش شیمی عمومی (سید احسان هادی)