معادله اساسی حسابداری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط 95.82.48.86 (بحث) در تاریخ ‏۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۴۱ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

معادله اساسی حسابداری یا معادله ترازنامه (به انگلیسی: basic accounting equation) مبنای معادله حسابداری دوطرفه است، که به قرار ذیل بیان می‌شود:

[۱]

دارایی = بدهی+سرمایه

هر بنگاهی اموال، منابع مالی و مطالباتی دارد که دارایی نامیده می‌شود. این دارایی‌ها از حقوق صاحبان سهام بنگاه و بستانکاران آن تأمین می‌شود. بنگاه در مقابل سهام‌داران و اشخاص دیگر تعهداتی دارد، که بدهی نامیده می‌شود و باید از محل دارایی‌های بنگاه پرداخت شود. مازاد دارایی بر بدهی یک بنگاه حق مالی سهامداران بنگاه بر دارایی‌های آن است، که سرمایه نامیده می‌شود.

این معادله نشان می‌دهد که در مقابل یک دلار، یک بنگاه حق مالی وجود دارد و این حق به بستانکاران یا سهام‌داران تعلق دارد.

به بیان ساده، این معادله مبین آن است که جمع کل دارایی‌ها، مساوی با جمع کل بدهی‌ها بعلاوهٔ ارزش خالص (مالکیت) است. [۲]

منابع[ویرایش]

  1. Meigs and Meigs. Financial Accounting, Fourth Edition. McGraw-Hill, 1983. pp.19-20.
  2. علی مدد، مصطفی؛ ملک آرایی، نظام الدین (۱۳۸۶). مبانی و روشهای عمومی حسابداری. تهران: مرکز تحقیقات تخصصی حسابداری و حسابرسی سازمان حسابرسی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۶۲۸۵-۳۴-۷.