ابوذر بوزجانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط MahdiBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۹ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۱۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

ابوذر بوزجانی (درگذشتهٔ ۳۶۶–۳۶۷ هـ. ق)[۱] زاهد کرّامی و از صوفیان[۲] شاعر قرن چهارم ایرانی بوده‌است. او متولد بوزجان (بوژگان - تربت جام امروزی) بوده‌است و گویا در زمان حیات نیز از شهرت برخوردار بوده‌است. شیخ احمد جامی و عبدالرحمن جامی در آثار خود به اشعار و کرامات او استناد کرده‌اند. سبکتکین، پادشاه غزنوی به دیدار او رفته‌است.[۳] اشعار او را از نخستین تجربه‌های شعر عرفانی فارسی دانسته‌اند.[۴]

نمونه شعر

تو بعلم ازل مرا دیدی دیدی آنگه بعیب بخْریدی
تو بعلم آن و من بعیب همان رد مکن آنچه خود پسندیدی

یادداشت‌ها

  1. «ABŪ ḎARR BŪZJĀNĪ». وبگاه ایرانیکا.
  2. «ابوذر بوزجانی».
  3. «ابوذر بوزجانی». وبگاه لغتنامه دهخدا. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ اکتبر ۲۰۱۴.
  4. «ابوذر بوزجانی». دانشنامهٔ صوفیگری.