داگلاس ای-۳ اسکایواریر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Dexbot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۹:۲۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

داگلاس ای-۳ اسکایواریر

داگلاس ای-۳ اسکایواریر (به انگلیسی: Douglas A-3 Skywarrior) به عنوان یک بمب‌افکن استراتژیک برای نیروی دریایی ایالات متحدهٔ آمریکا طراحی شد و از جمله هواپیماهای ناونشینی بود که بیشترین مدت خدمت را در تاریخ داشتند. این هواپیما در میانهٔ دههٔ ۱۹۵۰ وارد خدمت شد و در سال ۱۹۹۱ از خدمت بازنشسته گردید. این هواپیما در طول خدمتش سنگین‌ترین هواپیمای ناونشین عملیاتی بود و به آن لقب "نهنگ" داده بودند. کارکرد اصلی آن در اواخر دوران خدمتش جنگ الکترونیک، شناسایی هوایی تاکتیکی و تانکر سوخترسان گنجایش بالا بود.

ورژنی از این هواپیما تا اوائل دههٔ ۱۹۷۰ در خدمت نیروی هوایی ایالات متحده بود که در این نیرو بی-۶۶ دیسترویر نام داشت که به عنوان بمب افکن تاکتیکی، جنگندهٔ الکترونیک (ئی بی-۶۶سی) و بمب افکن شناسایی (آربی-۶۶) خدمت می‌کرد.

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Douglas A-3 Skywarrior». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.