پرش به محتوا

پژوهشگاه شیمی و مهندسی شیمی ایران

مختصات: ۳۵°۴۴′۵۳″شمالی ۵۱°۰۹′۵۱″شرقی / ۳۵٫۷۴۸۱۳۲°شمالی ۵۱٫۱۶۴۲۲۸°شرقی / 35.748132; 51.164228
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۲۱:۰۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

لوگو پژوهشگاه شیمی و مهندسی شیمی ایران

پژوهشگاه شیمی و مهندسی شیمی ایران، مرکزی علمی پژوهشی در زمینه شیمی و مهندسی شیمی می‌باشد که در سال ۱۳۶۸ توسط سیدمحمد بلورچیان تأسیس و در شهریور ۱۳۷۰ به نام مرکز پژوهشهای شیمی و مهندسی شیمی ایران افتتاح گردید. این مرکز دارای چهار پژوهشکده تخصصی و حدود ۴۲ نفر عضو هیئت علمی متخصص می‌باشد. دومین ریاست این مرکز منصور انبیاء، عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت ایران (دکتری شیمی تجزیه، دانشیار) از مرداد سال ۸۹ تا ۱۷ دی ۱۳۹۲ عهده‌دار بودند. در حال حاضر بر عهده دکتر محمدرضا امیدخواه دارای دکترای مهندسی شیمی و عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس می‌باشد.[۱][۲] ساختمان این پژوهشگاه در کیلومتر ۱۵ اتوبان تهران کرج، بلوار پژوهش واقع شده‌است.[۳]

پژوهشکده‌ها

  • پژوهشکده مهندسی شیمی

این پژوهشکده از ابتدای تأسیس پژوهشگاه شیمی و مهندسی شیمی فعالیت دارد. این پژوهشکده شامل بخش‌های مهندسی فرایند، فرآیندهای جداسازی، مهندسی محیط زیست، بیوتکنولوژی و نانوتکنولوژی می‌باشد.[۴]

  • پژوهشکده دستگاهوری و آنالیز مواد

این پژوهشکده از بخش‌های طیف‌سنجی، الکتروشیمی، جداسازی، کروماتوگرافی، دستگاهوری و حسگرها و همچنین آزمایشگاه‌های طیف‌سنجی، جداسازی و کروماتوگرافی، کمومتریکس، دستگاهوری و طیف‌سنجی، تجزیه کمی و کیفی، تشکیل شده‌است.[۵]

  • پژوهشکده مواد آلی، ترکیبات طبیعی

این پژوهشکده از بخش‌های سنتز مواد آلی، شیمی آلی کاربردی و مواد طبیعی و همچنین آزمایشگاه‌های سنتز مواد آلی، سنتز مواد نانو، شیمی آلی کاربردی، شیمی سبز و محیط زیست و مواد طبیعی تشکیل شده‌است.[۶]

  • پژوهشکده مواد معدنی، کاتالیزگرها و شیمی فیزیک

این پژوهشکده از دو گرایش شیمی معدنی و شیمی فیزیک تشکیل شده‌است. گرایش شیمی معدنی شامل بخش‌های شیمی معدنی، بلورشناسی، نانو مواد معدنی، کاتالیزگرها، شیمی بور و سنتز مواد شیمیایی کاربردی و گرایش شیمی فیزیک شامل بخش‌های فیزیک-شیمی، شیمی محاسباتی و نظری می‌باشد.[۷]

  • پژوهشکده شیمی سیلیکون و مواد دارویی

منابع

  1. مدیران[پیوند مرده]
  2. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ اکتبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۱.
  3. معرفی پژوهشگاه[پیوند مرده]
  4. پژوهشکده مهندسی شیمی[پیوند مرده]
  5. پژوهشکده دستگاهوری و آنالیز مواد[پیوند مرده]
  6. پژوهشکده مواد آلی، ترکیبات طبیعی و دارویی[پیوند مرده]
  7. پژوهشکده مواد معدنی، کاتالیزگرها و شیمی فیزیک[پیوند مرده]

جستارهای وابسته

پیوند به بیرون