سنتز کنراد–لیمپاخ

سنتز کنراد–لیمپاخ (انگلیسی: Conrad–Limpach synthesis) یک واکنش شیمیایی است که طی آن یک آنیلین(۱) با یک بتا-کتواستر(۲) در حضور یک باز شیف(۳) متراکم شده و یک ۴-هیدروکسی‌کینولین(۴) تولید می‌کند. این واکنش در حالت کلی ترکیبی از یک واکنش افزایشی و یک واکنش بازآرایی است. این واکنش نخستین بار توسط دو شیمیدان به نام‌های مکس کنراد (۱۸۴۸–۱۹۲۰) و لئونهارد لیمپاخ (۱۸۵۲–۱۹۳۳) در سال ۱۸۸۷ در طی مطالعه ای پیرامون سنتز استخلاف‌های کینولین، کشف گردید.^[۱]^[۲]

سازوکار واکنش[ویرایش]

منابع[ویرایش]

↑ Conrad, M.; Limpach, L. synthesen von Chinolinderivaten mittelst Acetessigester. Ber. Dtsch. Chem. Ges. 1887, 20 (1), 944-948.
↑ Conrad, M.; Limpach, L. Ueber das γ‐Oxychinaldin und dessen Derivate. Ber. Dtsch. Chem. Ges. 1887, 20 (1), 948-959.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Conrad–Limpach synthesis». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۸ اکتبر ۲۰۱۹.

پیوند به بیرون[ویرایش]

[1] Conrad, M.; Limpach, L. synthesen von Chinolinderivaten mittelst Acetessigester. Ber. Dtsch. Chem. Ges. 1887, 20 (1), 944-948.

[2] Conrad, M.; Limpach, L. Ueber das γ‐Oxychinaldin und dessen Derivate. Ber. Dtsch. Chem. Ges. 1887, 20 (1), 948-959.

[۱]

[۲]