تحکیم خاک
تحکیم عبارت است از کاهش حجم تدریجی یک خاک اشباع با نفوذپذیری کم در اثر زهکشی بخشی از آب موجود در حفرات که نهایتاً منجر به تغییر ضخامت و نشست خاک می‌شود. زهکشی (تغییر در فشار آب حفره‌ای) ارتباط تنگاتنگی با مقوله‌ی تحکیم و نشست خاک دارد. از زمانی که در اثر فشار سربار در داخل خاک اضافه فشار آب حفره‌ای به وجود می‌آید، پدیده تحکیم آغاز شده و تا زمانی که این اضافه فشار در اثر زهکشی زائل می‌شود ادامه خواهد یافت.[۱]
مراحل
اصولاً هر فرایند تحکیم سه مرحله دارد:
فشردگی اولیه
که غالباً به جهت پیش بارگذاری و خروج مقدار هوای ناچیز موجود در خاک تقریباً اشباع است.
تحکیم اولیه
در طی این فرایند فشار آب حفره‌ای اضافی به تدریج زائل شده و به همان میزان بر تنش مؤثر افزوده خواهد شد، لذا خاک تدریجاً نشست می‌کند.
تحکیم ثانویه
پس از زوال فشار آب حفره‌ای اضافی، در اثر اعمال سربار مقداری تغییر شکل‌های پلاستیک روی می‌دهد ( مانند پدیده خزش در بتن) که به این بخش از نشست خاک تحکیم ثانویه گفته می‌شود.[۲]
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ مکانیک خاک (رشد)
- ↑ تحکیم خاک بایگانی‌شده در ۱ اوت ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine English