پرش به محتوا

دشارژ استریمر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۳۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

This time exposure of streamers from a Tesla coil in a glass box shows their filamentous nature.

دشارژ استریمر (انگلیسی: Streamer discharge) نوعی دشارژ الکتریکی گذراست. دشارژ استریمر وقتی اتفاق می‌افتد که ولتاژ بالایی در دو سر عایق بیفتد. وقتی که میدان الکتریکی ناشی از ولتاژ الکتریکی اعمال شده به حد کافی بزرگ باشد، بهمن الکترونی می‌تواند شکل بگیرد. بار فضایی موجود بین دو الکترود (که بر اثر بهمن الکترونی به وجود آمده‌اند) میدان مضاعفی را به وجود می‌آورند که باعث تسهیل در به وجود آمدن یک بهمن الکترونی جدید در جهت ویژه می‌شود. سپس نایهٔ یونیزاسیون به سرعت در این جهت افزایش می‌یابد که باعث دشارژ انگشت‌مانندی می‌شود که به آن استریمر می‌گویند.[۱]

تاریخچه

برای اولین بار در حوالی سال ۱۹۰۰ میلادی جان سیلی تاونزند، نظریه دشارژ الکتریکی را بیان کرد.[۲]

جستارهای وابسته

منابع

  1. Nijdam, S; van de Wetering, F M J H; Blanc, R; van Veldhuizen, E M; Ebert, U (2010). "Probing photo-ionization: experiments on positive streamers in pure gases and mixtures". Journal of Physics D: Applied Physics. 43 (14): 145204. arXiv:0912.0894. Bibcode:2010JPhD...43n5204N. doi:10.1088/0022-3727/43/14/145204. ISSN 0022-3727.
  2. Townsend, J. S. (1900). "The Conductivity produced in Gases by the Motion of Negatively–charged Ions". Nature. 62 (1606): 340–341. Bibcode:1900Natur..62..340T. doi:10.1038/062340b0. ISSN 0028-0836.