سرود (ساز)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط مهرنگار (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۵ سپتامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۴:۰۸ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

سرود یا سروذ یا سروز سازی است زهی کمانی که در بلوچستان رواج دارد. تعداد سیم‌های آن ۲ تا ۱۵ و گاهی به ۲۰ سیم نیز می‌رسد. تعداد ۴ سیم اصلی است و کمان روی آن کشیده می‌شود و باقیمانده، سیم‌های واخوان است که نسبت به سیم‌های اصلی کوک شده و سبب ازدیاد حجم و طنین اصوات حاصله می‌شوند.[۱]

پانویس[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • وجدانی، بهروز (۱۳۷۶). فرهنگ موسیقی ایران. تهران: سازمان میراث فرهنگی کشور. شابک ۹۴۶-۶۰۲۷-۱۱-۳ مقدار |شابک= را بررسی کنید: checksum (کمک).