پتانسیل ولتا

پتانسیل ولتا یا پتانسیل بیرونی برای یک جسم، به صورت کار لازم برای انتقال یکای بار الکتریکی از نقطه‌ای بی‌نهایت دور به نقطه‌ای نزدیک به سطح جسم (فاصلهٔ تقریباً یک میکرومتری) تعریف می‌شود. پتانسیل ولتا و اختلاف پتانسیل ولتا را می‌توان به صورت مستقیم اندازه‌گیری نمود. رابطهٔ پتانسیل ولتا، پتانسیل گالوانی و پتانسیل سطح به صورت زیر است:^[۱]

$\varphi =\chi +\psi$

که در آن $\varphi$ پتانسیل گالوانی، $\chi$ پتانسیل سطحی و $\psi$ پتانسیل ولتا است.

بر خلاف پتانسیل گالوانی که با روش‌های تجربی قابل اندازه‌گیری نیست،^[۲] اختلاف پتانسیل ولتا بین دو نقطه در خلأ را می‌توان با کمک تکنیکی موسوم به تکنیک پراب کلوین اندازه‌گیری نمود.^[۳]

جستارهای وابسته

منابع

↑ Kolasinski, Surface Science: Foundations of Catalysis and Nanoscience, 258.
↑ Birdi, Self-Assembly Monolayer Structures of Lipids and Macromolecules at Interfaces, 22.
↑ Yokokawa, Ionic and Mixed Conducting Ceramics 6, 260.

Kolasinski, Kurt K. (2012). Surface Science: Foundations of Catalysis and Nanoscience (به انگلیسی). John Wiley & Sons. Retrieved 2013-08-17.
Yokokawa, M. Mogensen, T. Armstrong, T. Gur, H. (2008). Ionic and Mixed Conducting Ceramics 6 (به انگلیسی). The Electrochemical Society. Retrieved 2013-08-17.
Birdi, K.S. (1999). Self-Assembly Monolayer Structures of Lipids and Macromolecules at Interfaces (به انگلیسی). Springer. Retrieved 2013-08-17.

این یک مقالهٔ خرد فیزیک است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] Kolasinski, Surface Science: Foundations of Catalysis and Nanoscience, 258.

[2] Birdi, Self-Assembly Monolayer Structures of Lipids and Macromolecules at Interfaces, 22.

[3] Yokokawa, Ionic and Mixed Conducting Ceramics 6, 260.

[۱]

[۲]

[۳]