کشف‌المحجوب (سجستانی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کشف المحجوب یک کتاب الهیاتی مذهب اسماعیلی در قرن چهارم هجری اثر ابویعقوب سجستانی است. این کتاب شامل هفت مقاله در مورد توحید و به زبان فارسی دری نوشته شده‌است. این کتاب به تصحیح هانری کربن در سال ۱۳۲۷ (۱۹۴۹ م) همراه با ترجمه فرانسوی و مقدمه‌ای به فرانسوی در تهران و پاریس منتشر شده‌است. البته کربن فقط یک نسخه خطی از این کتاب در کتابخانه دوستش به نام سید نصرالله تقوی به دست آورده‌است.[۱]

دکتر ذبیح الله صفا در کتاب ادبیات ایران و در خصوص موضوع و محتوی کتاب کشف المحجوب چنین آورده‌است. موضوع این کتاب حکمت است که شامل هفت اصل است که هر اصل و مقالت به چند جستار توحید، خرد، نفس، طبیعت، موجودات روی زمین، نبوت و معاد می‌باشد.

منبع[ویرایش]

  1. ابویعقوب سجستانی، کشف‌المحجوب، به تصحیح هانری کربن، کتابخانه طهوری، ۱۳۵۸
  • کتاب علما و دانشمندان سیستان - سید باقر حسینی - ناشر روابط عمومی دانشگاه زابل
  • تاریخ ادبیات ایران – دکتر ذبیح الله صفا