پلی‌آفس ان‌بی‌ای فصل ۲۰۱۲–۲۰۱۱

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پلی آفس ان‌بی‌ای فصل ۲۰۱۲-۲۰۱۱ (2012 NBA Playoffs) نام دوره حذفی مسابقات لیگ بسکتبال ان‌بی‌ای است که در ماه آوریل سال ۲۰۱۲ با شرکت ۱۶ تیم برتر از لیگ ان بی ای در آمریکای شمالی آغاز گردید.

تیم سن آنتونیو اسپرز از همایش غرب و تیم شیکاگو بولز از همایش شرق مکان‌های نخست دیدارهای فصلی همایش‌های شرق و غرب را کسب کردند.[۱] برندگان دیدارهای فصلی، در پلی آفس دارای حق میزبانی در بازی نهایی می‌شوند (در صورت هفت بازی کشیده شدن سری).

براکت مسابقات[ویرایش]

  دور اول
یک چهارم نهایی همایش
دور دوم
نیمه نهایی همایش
فینال همایش
(نیمه نهایی سراسری)
فینال سراسری لیگ
                                     
1  شیکاگو بولز 2  
8  فیلادلفیا سونتی سیکسرز 4  
  8  فیلادلفیا سونتی سیکسرز 3  
 
  4  بوستون سلتیکس* 4  
4  بوستون سلتیکس 4
5  آتلانتا هاوکس 2  
  4  بوستون سلتیکس 3  
همایش شرق
  2  میامی هیت* 4  
3  ایندیانا پیسرز 4  
6  اورلاندو مجیک 1  
  3  ایندیانا پیسرز 2
 
  2  میامی هیت 4  
2  میامی هیت 4
7  نیویورک نیکس 1  
  شرق 2  میامی هیت 4
  غرب 2  اوکلاهوماسیتی تاندر 1
1  سن آنتونیو اسپرز 4  
8  یوتا جز 0  
  1  سن آنتونیو اسپرز 4
 
  5  لس آنجلس کلیپرز 0  
4  ممفیس گریزلیز 2
5  لس آنجلس کلیپرز 4  
  1  سن آنتونیو اسپرز 2
همایش غرب
  2  اوکلاهوماسیتی تاندر 4  
3  لس آنجلس لیکرز* 4  
6  دنور ناگتس 3  
  3  لس آنجلس لیکرز 1
 
  2  اوکلاهوماسیتی تاندر 4  
2  اوکلاهوماسیتی تاندر 4
7  دالاس ماوریکس 0  
  • مزیت میزبانی در بازی هفتم (home court advantage)

شرح مسابقات[ویرایش]

دور اول[ویرایش]

حذف لیکرز بزرگترین رویداد دور دوم پلی آفس بود.

از بزرگترین حوادث دور اول مسابقات این دوره از پلی آفس، حذف بلامانع قهرمان دومره قبل یعنی دالاس ماوریکس بود. تیم دالاس که در سال پیش موفق به شکست اوکلاهوما شده بود این بار تسلیم قدرت کاپیتان کوین دورانت و تیم پرقدرت او شدند. اوکلاهوما در ۴ بازی پیاپی فرصت هرگونه عکس‌العملی را از قهرمانان سال گذشته گرفت.

سن آنتونیو نیز تنها تیم دیگری بود که توانست ۴-۰ رقیب خود را از میدان به در کند. یوتا جز با وجود بازی برتر بازیکنان خود، تسلیم نیمکت ذخیره عمیق سن آنتونیو و مربی متفکر و پر آوازه آنان (گرگ پاپاویچ) شدند.

میامی سپس نیویورک را به راحتی ۴-۱ شکست داد و ایندیانا نیز بدون زحمت زیادی تیم اورلاندو را (که بهترین بازیکن خود دوایت هوارد را به دلیل مصدومیت به همراه نداشتند) را حذف کرد. سپس بوستون سلتیکس در یک سری نفس گیر توانست به زحمت تیم آتلانتا هاوکس را ۴-۲ پشت سر گذاشته و به مرحله بعد راه پیدا کند.

دیگر حادثه بزرگ این دوره از پلی آفس حذف تیم قدرتمند شیکاگو بولز (سید شماره یک همایش شرق) توسط سید (seed) شماره هشت همایش شرق یعنی تیم فیلادلفیا سونتی سیکسرز بود. شیکاگو که دو ستاره اصلی خود جوکیم نوا و دریک رز را توسط مصدومیت از دست داده بود تسلیم تیم جوان کاپیتان آندره ایگودالا گردید.

اما تیم دنور ناگتس در برابر لس آنجلس لیکرز مقاومت سرسختی کرد بطوریکه از کسری ۳-۱ خود را بالا کشیده و لس آنجلس را به بازی هفتم کشانید. لس آنجلس به زحمت توانست در بازی نهایی بر دنور (که تیم جوانتر و ناپخته تری بود) فائق آید. تیم لس آنجلس کلیپرز نیز که ۳-۱ جلو بود به همین منوال توسط ممفیس گریزلیز متوقف شد که در بازی نهایی به سختی از سد محکم تیم مارک گاسول و رودی گی عبور کرد.

دور دوم[ویرایش]

دوین وید و لبران جیمز در بازی نهایی در برابر ایندیانا به تنهایی (و بدون کمک کریس باش مصدوم) ۶۹ امتیاز به ثمر رساندند.

در دور دوم تیم سن آنتونیو تنها تیمی شد که توانست بدون باخت کماکان وضعیت خود را حفظ کند. لس آنجلس کلیپرز با اینکه بهترین بازی خود را ارائه داد، اما کریس پاول در برابر کار تیمی سن آنتونیو اسپرز ناکام ماند و تیمش ۴-۰ به اسپرز سری را واگذار کرد.

دشوارترین سری این دوره دیدارهای بین لس آنجلس لیکرز و اوکلاهوماسیتی تاندر بود. لیکرز با ضعفی که اندرو باینوم و پاو گاسول از خود نشان دادند نتوانستند از برتری قاطع تیم کوین دورانت موفق بیرون آیند و ۴-۱ با ناباوری تمام حذف شدند. در این سری ثابت شد که تیم اوکلاهوما به حد بلوغی رسیده که در سال‌های پیش نداشت و به‌طور جدی مدعی عنوان قهرمانی شد.

اما در کنفرانس شرق تیم‌های ایندیانا و فیلادلفیا مقاومت زیادی از خود نشان دادند و تیم‌های بوستون و میامی برای برتری در برابر آنان به زحمت فراوانی افتادند. میامی سرانجام در بازی ششم به خود آمد و توانست یا کمک لبران جیمز و دوین وید تیم ایندیانا را از مسابقات حذف کند. اما تیم فیلادلفیا تا آخرین بازی در مقابل بوستون ایستادگی کرد اما در نهایت مغلوب تجربه و پختگی بوستون شد و سری را ۴-۳ واگذار کرد.

دور نیمه نهایی[ویرایش]

بازی اول میامی در برابر بوستون طبق پیش‌بینی خیلی از مفسرین ورزشی به نفع میامی تمام شد. تیم بوستون تیم کهنسالی بود که با وجود داشتن ستارگان درخشانی چون راجان راندو و پال پیرس و کوین گارنت نتوانست از پس قدرت بدنی و انرژی لبران جیمز و دوین وید برآید. تنها عاملی که می‌توانست باعث شکست میامی در این سری گردد سستی خود بازیکنان میامی بود، نه برتری فیزیکی بازیکنان بوستون. لیکن بوستون توانست پا به پای میامی تا بازی هفتم با لبران جیمز و «هیتلز» رقابت کند، اما در دو بازی نهایی کوین گارنت تسلیم بازی سرسخت جیمز و ولع او برای رسیدن به جام قهرمانی گردید.

در همین زمان در همایش غرب، برخورد دو ابرقدرت در این دوره از بازی‌ها در حال بوقوع پیوستن بود. تیم اسپرز در دو بازی اول با وجود مقاومت سرسختانه تیم اکلاهوما و با وجود مرتکب شدن اشتباهات فراوان توانست در شهر سن آنتونیو ۲-۰ از تاندر پیشی گیرد. اما اسکات بروکس مربی هوشمند تاندر توانست با مهره چینی مناسب قدرت و خلاقیت نیمکت تیم اسپرز را خنثی کند. با از کار افتادن نیمکت تیم اسپرز، تیم دانکن و مانو جینوبلی و تونی پارکر نتوانستند وزن تیم را بر دوش کشیده و چهار بازی پشت سر هم را به تیم اوکلاهوما واگذار کردند و با نتیجه ۴-۲ حذف شدند. این نخستین بار بود که اوکلاهوما به دوره نهایی دست می یافت و جیمز هاردن، کوین دورانت و سرج ایباکا قهرمانان محبوب شهر اوکلاهوماسیتی شدند.

فینال[ویرایش]

در سری بازی‌های دوره نهایی، میامی موفق شد در ۵ بازی تیم قدرتمند تاندر را متوقف و مغلوب سازد. تاندر که فقط در یک بازی توانست از میامی پیشی بگیرد، در بازی‌های بعدی کاملاً از نظر روحی خود را باخت و لبران جیمز سرانجام پس از ۷ سال ناکامی توانست جام قهرمانی را در دست‌های خود لمس کند و به لقب «شاه جیمز» معنای حقیقی بخشد.[۲]

برترین های پلی آفس[ویرایش]

شاخص در یک بازی به‌طور میانگین
بازیکن تیم تعداد کل بازیکن تیم میانگین تعداد بازی
امتیاز کوبی برایانت لس آنجلس لیکرز 43 کوبی برایانت لس آنجلس لیکرز 31.2 5
ریباند پال میلسپ یوتا جز 19 جاش اسمیت آتلانتا هاوکس 14.8 4
اسیست راجان راندو بوستون سلتیکس 16 راجان راندو بوستون سلتیکس 12.8 4
استیل جیسون کید دالاس ماوریکس 7 جیسون کید دالاس ماوریکس 3.0 4
بلاک اندرو باینوم لس آنجلس لیکرز 10* سرج ایباکا اوکلاهوماسیتی تاندر 3.7 9

* تساوی

منابع[ویرایش]

  1. «NBA.com - 2011-2012 Conference Regular Season Standings». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ آوریل ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱۰ مه ۲۰۱۲.
  2. «Crowning moment for King James, Heat - Chicago Sun-Times». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱ ژوئیه ۲۰۱۲.

پیوند به بیرون[ویرایش]