دیپلماسی: تفاوت میان نسخهها
جز ویرایش 46.225.74.189 (بحث) به آخرین تغییری که Gnosis انجام داده بود واگردانده شد |
|||
خط ۱۰۸: | خط ۱۰۸: | ||
[[zh-min-nan:Goā-kau]] |
[[zh-min-nan:Goā-kau]] |
||
[[zh-yue:外交]] |
[[zh-yue:外交]] |
||
مرگ برانگلیس |
|||
مرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیسمرگ برانگلیس |
نسخهٔ ۱۷ نوامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۲۷
دیپلماسی یا روابط دیپلماتیک به دانش ارتباط میان سیاستمداران و سران کشورهای جهان گفتهمیشود.[۱] به مقامهای رسمی سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و نظامی یک کشور نزد کشور و یا سازمان بینالمللی پذیرنده «دیپلمات» میگویند. در فرهنگ روابط دیپلماتیک، عالیترین مقام سیاسی در نزد کشور میزبان را «سفیر» مینامند.
اصول و آداب دیپلماتیک
بر اساس «ماده ۲۲»[۲] کنوانسیون وین، اماکن دیپلماتیک و کنسولی و هیاتهای دیپلماتیک، دارای «مصونیت سیاسی» هستند و از این روی، پلیس و نیروهای امنیتی کشور میزبان نمیتواند وارد محدوده دیپلماتیک کشور دیگری شوند و نمایندگان یا کارگزاران دولت میزبان تنها با اجازه سفیر و در غیاب سفیر، رئیس هیات نمایندگی، حق ورود به این محدوده را دارند.[۳]
مطابق کنوانسیون ۱۹۶۱ وین، دولتهای میزبان، مسئول حفاظت و تامین امنیت سفارتخانهها و نمایندگیهای دیپلماتیک خارجی در کشور خود هستند.[۴][۵]
بر اساس پروتکلهای تشریفات، معمولا هر سفر بالاترین مقام اجرایی یک کشور باید پیش از انجام دومین سفر، با پاسخ متقابل همراه شدهباشد.[۶] مطابق رویه دیپلماتیک، بیپاسخ ماندن سفر مقامهای رسمی یک کشور به کشور دیگر، به معنی کماعتنایی و یا ابراز ناخرسندی نسبت به دولت مقابل است.[۷]
پانویس
- ↑ داریوش آشوری، فرهنگ سیاسی، نشر مروارید، چاپ هشتم، ۱۳۵۴
- ↑ ماده ۲۲ کنوانسیون وین در سال ۱۹۶۱ میلادی، به تصویب رسید.
- ↑ رئیسجمهوری اکوادور به بریتانیا در مورد جولین آسانژ هشدار داد، بیبیسی فارسی
- ↑ درخواست وزارت امور خارجه ایران از پلیس برای جلوگیری از حمله به سفارتخانهها، بیبیسی فارسی
- ↑ محکومیت جهانی حمله به سفارت بریتانیا در تهران، بیبیسی فارسی
- ↑ احمدینژاد برای سومین بار به عربستان سعودی میرود، بیبیسی فارسی
- ↑ انتقاد کویت از ایران بر سر جزایر سهگانه در آستانه سفر احمدینژاد، بیبیسی فارسی
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ دیپلماسی موجود است. |