سلاح دوش‌پرتاب: تفاوت میان نسخه‌ها
انتقال به میثاق -۱ |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: منبع حذف شده‌است.(AF) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
'''موشک دوش‌پرتاب''' [[پرتابه|پرتابه‌ای (به انگلیسی: Projectile)]] است که با موشک‌انداز به سوی هدفی شلیک می‌شود و اندازهٔ آن به صورتی است که انسان می‌تواند آن را بر شانه خود حمل و شلیک کند. |
'''موشک دوش‌پرتاب''' [[پرتابه|پرتابه‌ای (به انگلیسی: Projectile)]] است که با موشک‌انداز به سوی هدفی شلیک می‌شود و اندازهٔ آن به صورتی است که انسان می‌تواند آن را بر شانه خود حمل و شلیک کند. |
||
سلاح‌های دوش‌پرتاب به دو دسته تقسیم می‌شوند: [[توپ بدون لگد]] که به شکل لوله‌ای باز است و گازهای واکنشی پرتاب از پشت آن خارج می‌شود و از گلوله‌های معمولی استفاده می‌کند و نوع دوم سلاح‌هایی که از سیستم [[آر.پی.جی]] یا گلوله‌های دارای پیشرانه [[راکت]] استفاده می‌کنند. در این سلاح‌ها شلیک به وسیله مقدار کمی مواد منفجره یا با سیستم فشار گاز انجام می‌شود و پس از اینکه راکت مسافتی را طی کرده و از شخص شلیک‌‌کننده فاصله گرفت فیوز آن فعال شده و روشن می‌شود و پس از آن نیروی پیشرانه گلوله از راکتی که پشت کلاهک جنگی قرار گرفته تأمین می‌شود. |
|||
دو گونه موشک‌انداز دوش‌پرتاب وجود دارد: موشک‌انداز بدون [[واپس‌زنی]]<ref>recoilless gun</ref> که به شکل لوله‌ای باز است و گازهای واکنشی پرتاب از پشت آن خارج می‌شود و نوع دوم سلاح [[آر.پی.جی]] است که هنگام شلیک لگد می‌زند. |
|||
انواع پیشرفته‌تر این راکت‌ها به سیستم هدایتی مجهزند و به عنوان موشک دوش‌پرتاب شناخته می‌شوند و بقیه قابلیت هدایت شوندگی ندارند و مسیر آن‌ها با نشانه‌گیری مشخص می‌شود. بعضی از انواع راکت‌های دوش‌پرتاب (مثل [[ام-۷۲ لا]]) یک‌بار مصرف و برخی نیز (مانند [[آرپی‌جی-۷]]) قابل استفاده دوباره هستند. |
|||
== منابع == |
== منابع == |
||
نسخهٔ ۲۳ ژوئن ۲۰۱۲، ساعت ۱۵:۴۵
موشک دوش‌پرتاب پرتابه‌ای (به انگلیسی: Projectile) است که با موشک‌انداز به سوی هدفی شلیک می‌شود و اندازهٔ آن به صورتی است که انسان می‌تواند آن را بر شانه خود حمل و شلیک کند.
سلاح‌های دوش‌پرتاب به دو دسته تقسیم می‌شوند: توپ بدون لگد که به شکل لوله‌ای باز است و گازهای واکنشی پرتاب از پشت آن خارج می‌شود و از گلوله‌های معمولی استفاده می‌کند و نوع دوم سلاح‌هایی که از سیستم آر.پی.جی یا گلوله‌های دارای پیشرانه راکت استفاده می‌کنند. در این سلاح‌ها شلیک به وسیله مقدار کمی مواد منفجره یا با سیستم فشار گاز انجام می‌شود و پس از اینکه راکت مسافتی را طی کرده و از شخص شلیک‌‌کننده فاصله گرفت فیوز آن فعال شده و روشن می‌شود و پس از آن نیروی پیشرانه گلوله از راکتی که پشت کلاهک جنگی قرار گرفته تأمین می‌شود.
انواع پیشرفته‌تر این راکت‌ها به سیستم هدایتی مجهزند و به عنوان موشک دوش‌پرتاب شناخته می‌شوند و بقیه قابلیت هدایت شوندگی ندارند و مسیر آن‌ها با نشانه‌گیری مشخص می‌شود. بعضی از انواع راکت‌های دوش‌پرتاب (مثل ام-۷۲ لا) یک‌بار مصرف و برخی نیز (مانند آرپی‌جی-۷) قابل استفاده دوباره هستند.
منابع
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Shoulder-fired missile». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.