اریک برن: تفاوت میان نسخهها
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
بازی به معنی منحصر به فردی که دارد عبارت است از انجام یک سری از کارها برای به دست آوردن چیزی و یا لذت بردن، ولی در کل، معنی بازیهای روابط انسانی بر گرقته شده از یک سری اعمال [[خودآگاه]] و بیشتر [[ناخودآگاه]] است که [[شخصیتهای درونی]] هر فرد با توسل به آنها با محیط رابطه برقرار میکنند و این در حالی است که دربسیاری از مواقع از انجام دادن آنها هم بی اطلاعند. |
بازی به معنی منحصر به فردی که دارد عبارت است از انجام یک سری از کارها برای به دست آوردن چیزی و یا لذت بردن، ولی در کل، معنی بازیهای روابط انسانی بر گرقته شده از یک سری اعمال [[خودآگاه]] و بیشتر [[ناخودآگاه]] است که [[شخصیتهای درونی]] هر فرد با توسل به آنها با محیط رابطه برقرار میکنند و این در حالی است که دربسیاری از مواقع از انجام دادن آنها هم بی اطلاعند. |
||
در کتاب مشهور اریک برن به نام ''بازی هآ''، از حدود چهل و شش بازی مختلف که میتوانند گروهی و یا تکی اعمال شوند نام برده شده و بعد از او دیگر متخصصین روانکاوی و '' |
در کتاب مشهور اریک برن به نام ''بازی هآ''، از حدود چهل و شش بازی مختلف که میتوانند گروهی و یا تکی اعمال شوند نام برده شده و بعد از او دیگر متخصصین روانکاوی و ''تحلیل تراکنشی '' به تکمیل آنها و اضافه کردن دیگر بازیهای مدرنتر به ساختار این روش روانکاوی شدهاند.: ''مثالی سادهای برای بیشتر روشن شدن موضوع میزنم: '' در روحیهٔ جاری بیشتر جوانان این روزهای ایران، بازی ''«کی از کی بدبخت تر است»'' کاملاً جاری و ملموس است. در این بازی فردA میخواهد دائم از غمها و مشکلاتش حرف بزند و دیگر افراد گروه و یا جامعه نیز مجبور میشوند با او بازی کنند. فرضاً فرد B با او هم صحبت میشود و فرد A طبق معمول در مورد مشکلاتش و غمهایش شروع به صحبت میکند. فرد B برای مشکلات او راه حلهایی پشنهاد میکند ولی فرد A هر کدام از راه حلها را با جملهٔ ''«خوبه، ولی...»'' پاسخ میدهد. در نهان این بازی فرد A میخواهد به این بازی لذتبخش بپردازد و مقصودش حل کردن مشکلاتش نیست، برای همین تمام پاسخهایی که میدهد برای رد کردن راه حلهای فرد B طراحی میشود و این بازی آنقدر ادامه پیدا میکند تا فرد B دیگر راه حلی نداشته باشد و فرد A به پیروزی ای که انتظارش را داشته دست پیدا کند و آن چیزی نیست جز این که شخص A دوباره به خودش بگوید ''«کسی از من بدبخت تر نیست» ''. |
||
شناخت بازیها و افکار هر کدام از [[شخصیتهای درونی]] کمک شایانی برای ادامهٔ مستمر و لذت بخش زندگی میکند و پیشنهاد میکنم کسانی که میخواهند تصمیمات بزرگی مانند ''ازدواج، شراکت، دوستی و... '' را بگیرند از این فنون استفاده کنند تا با مشکل روبه رو نشوند و یا بتوانند مشکلات را در زمان شکلگیری پیدا و نابود کنند. |
شناخت بازیها و افکار هر کدام از [[شخصیتهای درونی]] کمک شایانی برای ادامهٔ مستمر و لذت بخش زندگی میکند و پیشنهاد میکنم کسانی که میخواهند تصمیمات بزرگی مانند ''ازدواج، شراکت، دوستی و... '' را بگیرند از این فنون استفاده کنند تا با مشکل روبه رو نشوند و یا بتوانند مشکلات را در زمان شکلگیری پیدا و نابود کنند. |
نسخهٔ ۱۸ اوت ۲۰۱۱، ساعت ۱۶:۵۴
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
اریک برن (۱۰ می۱۹۱۰ -- ۱۵ جولای ۱۹۷۰) روانپزشک آمریکایی کانادازاد است. او به عنوان مبدع تحلیل رفتار متقابل شهرت دارد.[۱]
بازیهای روابط انسانی
به گفتهٔ اریک برن بازیها عبارتاند از یک سلسله مراودهها که بین افراد و برای ارتباط برقرار کردن به کار میروند. تمام اعمال متقابل انسانها طبق بازیهای مرسوم و آدابی که از دل این بازیها بیرون آمده، انجام میشود و اصولاً میتوان گفت تمام رفتارهای اجتماعی و گاهی خصوصی انسانها، بازی است.
بازی به معنی منحصر به فردی که دارد عبارت است از انجام یک سری از کارها برای به دست آوردن چیزی و یا لذت بردن، ولی در کل، معنی بازیهای روابط انسانی بر گرقته شده از یک سری اعمال خودآگاه و بیشتر ناخودآگاه است که شخصیتهای درونی هر فرد با توسل به آنها با محیط رابطه برقرار میکنند و این در حالی است که دربسیاری از مواقع از انجام دادن آنها هم بی اطلاعند.
در کتاب مشهور اریک برن به نام بازی هآ، از حدود چهل و شش بازی مختلف که میتوانند گروهی و یا تکی اعمال شوند نام برده شده و بعد از او دیگر متخصصین روانکاوی و تحلیل تراکنشی به تکمیل آنها و اضافه کردن دیگر بازیهای مدرنتر به ساختار این روش روانکاوی شدهاند.: مثالی سادهای برای بیشتر روشن شدن موضوع میزنم: در روحیهٔ جاری بیشتر جوانان این روزهای ایران، بازی «کی از کی بدبخت تر است» کاملاً جاری و ملموس است. در این بازی فردA میخواهد دائم از غمها و مشکلاتش حرف بزند و دیگر افراد گروه و یا جامعه نیز مجبور میشوند با او بازی کنند. فرضاً فرد B با او هم صحبت میشود و فرد A طبق معمول در مورد مشکلاتش و غمهایش شروع به صحبت میکند. فرد B برای مشکلات او راه حلهایی پشنهاد میکند ولی فرد A هر کدام از راه حلها را با جملهٔ «خوبه، ولی...» پاسخ میدهد. در نهان این بازی فرد A میخواهد به این بازی لذتبخش بپردازد و مقصودش حل کردن مشکلاتش نیست، برای همین تمام پاسخهایی که میدهد برای رد کردن راه حلهای فرد B طراحی میشود و این بازی آنقدر ادامه پیدا میکند تا فرد B دیگر راه حلی نداشته باشد و فرد A به پیروزی ای که انتظارش را داشته دست پیدا کند و آن چیزی نیست جز این که شخص A دوباره به خودش بگوید «کسی از من بدبخت تر نیست» .
شناخت بازیها و افکار هر کدام از شخصیتهای درونی کمک شایانی برای ادامهٔ مستمر و لذت بخش زندگی میکند و پیشنهاد میکنم کسانی که میخواهند تصمیمات بزرگی مانند ازدواج، شراکت، دوستی و... را بگیرند از این فنون استفاده کنند تا با مشکل روبه رو نشوند و یا بتوانند مشکلات را در زمان شکلگیری پیدا و نابود کنند.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ ویکیپدیای انگلیسی
- بازیها، اریک برن، ترجمه اسماعیل فصیح
- وضعیت آخر، توماس هریس