ابن عبدالبر اندلسی: تفاوت میان نسخه‌ها
افزودن رده |
Mahdy Saffar (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اِبْنِ عَبْدُالبَرّ، ابوعمر یوسف بن عبدالله بن محمد بن عبدالبر ابن عاصم نَمری (۲۵ ربیع الاخر ۳۶۸- آخر ربیع‌الاول ۴۶۳ق/ ۳۰ نوامبر ۹۷۸–۵ ژانویه ۱۰۷۱م) فقیه، محدث، تاریخ‌نگار و ادیب [[اندلس (اسلامی)|اندلسی]] است. |
|||
== زندگی == |
== زندگی == |
||
او را از |
او را از این روی نمری خوانده‌اند که نسبش به نمر بن قاسط ابن افصی بن دعمی بن حَدیلة بن اسد بن ربیعة بن نزاز می‌رسد.<ref>{{Cite book|title=جمهرة انساب العرب، ص۳۰۰–۳۰۲|last=ابن احزم|first=علی|publisher=|year=|isbn=|location=|pages=}}</ref>در قرطبه زاده شد و در همان‌جا رشد کرد. پدرش از فقیهان قرطبه بود و او در ۱۸ سالگی پدر را از دست داد.<ref>{{Cite book|title=ترتیب المدارک، ج۴، ص۵۵۶|last=قاضی|first=عیان بن موسی|publisher=|year=|isbn=|location=|pages=}}</ref> در قرطبه به فراگیری دانشهای معمول آن زمان پرداخت.<ref>{{Cite book|title=جذوة المقتبس، ج۱، ص۳۴۴،|last=حمیدی|first=محمد|publisher=|year=|isbn=|location=|pages=}}</ref> |
||
== اساتید == |
== اساتید == |
||
از |
از استادانش می‌توان به اینان اشاره کرد: ابوالولید ابن فَرَضی، ابوعمر طَلْمَنَکی، قاسم بن اصبغ بیانی که نزد او حدیث خواند،<ref>{{Cite book|title=جذوة المقتبس، ج۱، ص۱۰۶|last=حمیدی|first=محمد|publisher=|year=|isbn=|location=|pages=}}</ref> ابوعمر ابن مکوی، سعید بن نصر، احمد بن فتح تاجر، احمد بن قاسم تاهرتی بزاز که کتابهای [[محمد بن جریر طبری]] را به نامهای صریح السنة، التبصیر و فضائل الجهاد، نزد او خواند، قاضی ابن صفار و ابن جسور که ذیل المذیل را نزد او خواند |
||
== مذهب == |
== مذهب == |
||
ابن عبدالبر در آغاز ظاهری مذهب بود، سپس [[مالکی]] شد و گاه در پاره‌ای از مسائل به فقه [[شافعی]] می‌گرایید. او چندان به درس و پژوهش اهتمام ورزید که پس از چندی از دیگر پیشینیان اندلسی خود پیشی گرفت<ref>{{Cite book|title=ترتیب المدارک، ج۴، ص۸۰۹|last=قاضی|first=عیاض بن موسی|publisher=|year=|isbn=|location=|pages=}}</ref> |
|||
== منابع == |
== منابع == |
||
نسخهٔ ۱۵ ژوئن ۲۰۱۶، ساعت ۱۵:۲۳
اِبْنِ عَبْدُالبَرّ، ابوعمر یوسف بن عبدالله بن محمد بن عبدالبر ابن عاصم نَمری (۲۵ ربیع الاخر ۳۶۸- آخر ربیع‌الاول ۴۶۳ق/ ۳۰ نوامبر ۹۷۸–۵ ژانویه ۱۰۷۱م) فقیه، محدث، تاریخ‌نگار و ادیب اندلسی است.
زندگی
او را از این روی نمری خوانده‌اند که نسبش به نمر بن قاسط ابن افصی بن دعمی بن حَدیلة بن اسد بن ربیعة بن نزاز می‌رسد.[۱]در قرطبه زاده شد و در همان‌جا رشد کرد. پدرش از فقیهان قرطبه بود و او در ۱۸ سالگی پدر را از دست داد.[۲] در قرطبه به فراگیری دانشهای معمول آن زمان پرداخت.[۳]
اساتید
از استادانش می‌توان به اینان اشاره کرد: ابوالولید ابن فَرَضی، ابوعمر طَلْمَنَکی، قاسم بن اصبغ بیانی که نزد او حدیث خواند،[۴] ابوعمر ابن مکوی، سعید بن نصر، احمد بن فتح تاجر، احمد بن قاسم تاهرتی بزاز که کتابهای محمد بن جریر طبری را به نامهای صریح السنة، التبصیر و فضائل الجهاد، نزد او خواند، قاضی ابن صفار و ابن جسور که ذیل المذیل را نزد او خواند
مذهب
ابن عبدالبر در آغاز ظاهری مذهب بود، سپس مالکی شد و گاه در پاره‌ای از مسائل به فقه شافعی می‌گرایید. او چندان به درس و پژوهش اهتمام ورزید که پس از چندی از دیگر پیشینیان اندلسی خود پیشی گرفت[۵]