کتاب‌شناسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Kharaghani (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Hamid Hassani (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:Library-shelves-bibliographies-Graz.jpg|بندانگشتی]]
[[پرونده:Library-shelves-bibliographies-Graz.jpg|بندانگشتی]]
'''کتابشناسی''' عبارت است از مطالعه شکل مادی کتابها، مقایسه اختلاف موجود در چاپها، تحریرها و نسخه ها به منظور تعیین تاریخ و تحول متنها. [[کتابنامه]] عبات است از فهرست کتابها و دیگر مواد خواندنی هم چنین فهرستی که در آخر کتاب به عنوان مآخذ می آید کتابنامه می گویند <ref>سلطانی، پوری؛ راستین، فروردین. دانشنامه کتابداری و اطلاع رسانی. تهران: فرهنگ معاصر، 1379.</ref>. کتابشناسی را با نام '''دانش کتابشناسی''' هم نام برده اند.
'''کتابشناسی''' عبارت است از مطالعه شکل مادی کتابها، مقایسه اختلاف موجود در چاپها، تحریرها و نسخه‌ها به منظور تعیین تاریخ و تحول متنها. [[کتابنامه]] عبات است از فهرست کتابها و دیگر مواد خواندنی هم چنین فهرستی که در آخر کتاب به عنوان مآخذ می‌آید کتابنامه می‌گویند.<ref>سلطانی، پوری؛ راستین، فروردین. دانشنامه کتابداری و اطلاع‌رسانی. تهران: فرهنگ معاصر، 1379.</ref> کتابشناسی را با نام '''دانش کتابشناسی''' هم نام برده‌اند.
کتابشناسی را با نام دانش کتابشناسی هم نام برده اند. کتاب شناسی شامل فهرستی از منابع (نوشتارهاي علمي شامل مقاله، کتاب، گزارش هاي علمي و پايان نامه ها) كه به صورت مستقيم (منابع اصلي) و غير مستقيم (منابع فرعي) مربوط به يك موضوع يا موضوع پژوهش است.
کتابشناسی را با نام دانش کتابشناسی هم نام برده‌اند. کتاب‌شناسی شامل فهرستی از منابع (نوشتارهای علمی شامل مقاله، کتاب، گزارش‌های علمی و پایان‌نامه‌ها) که به صورت مستقیم (منابع اصلی) و غیر مستقیم (منابع فرعی) مربوط به یک موضوع یا موضوع پژوهش است.


در '''كتابشناسي تشريحي''' به ويژه در مورد مقالات پژوهشي به موارد زير پاسخ داده می شود:
در '''کتابشناسی تشریحی''' به ویژه در مورد مقالات پژوهشی به موارد زیر پاسخ داده می‌شود:
چه كسي؟ (نويسنده و یا نويسندگان)؛در چه منبعي؟ (عنوان نوشتار يا ارجاع درون متني)؛ با چه روشي؟ (روش شناسي پژوهش)؛ با چه هدفي؟ به چه نوع نتايجي (نوع نتايج مهم است مثلاً راهكار، تفسير، توصيف، ميزان همبستگي، مدل یا روش) رسیده است. در مورد كتاب علاوه بر این به بخش هاي كتاب هم اشاره مي شود (البته بخشهايي كه به موضوع مربوط هستند).
چه کسی؟ (نویسنده و یا نویسندگان)؛ در چه منبعی؟ (عنوان نوشتار یا ارجاع درون متنی)؛ با چه روشی؟ (روش شناسی پژوهش)؛ با چه هدفی؟ به چه نوع نتایجی (نوع نتایج مهم است مثلاً راهکار، تفسیر، توصیف، میزان همبستگی، مدل یا روش) رسیده است. در مورد کتاب علاوه بر این به بخش‌های کتاب هم اشاره می‌شود (البته بخشهایی که به موضوع مربوط هستند).


'''تفاوت کتابشناسی تشریحی و مرور سابقۀ موضوع''': در اغلب موارد مرور سابقۀ موضوع با کتابشناسی تشریحی اشتباه می شود. کتابشناسی تشریحی مقدمۀ [[مرور سابقۀ موضوع]] (پیشینه پژوهش) است. پژوهشگر به واسطۀ فهرست منابعی که از جستجوی ادبیات رشته به دست می آید، اطلاعاتی را گردآوری می کند که به تحقیق شکل می دهد. هدف کتابشناسی تشریحی فراهم آوردن پاراگرافی توصیفی از اهداف، زمینه های نظری و از همه مهم تر ارتباط منبع با پژوهش مورد نظر است. این فرایند به تکوین متمرکز پرسش تحقیق کمک می کند. مرور سابقۀ موضوع از کتابشناسی تشریحی مناسب حاصل می شود. نتیجه ای که از این طریق به دست می آید، نه تنها اطلاعتی بیش از فهرست منابع است، بلکه مستندی روایی است که از منابع کتابشناسی تشریحی بهره می برد و اطلاعات زیر را نیز به آن می افزاید: 1. مقدمه ای بر مفاد کلی اکتشاف ادبیات موضوع که حاوی پیشنهادهایی برای جهت دادن به پژوهش مورد نظر است: 2. خلاصه ای از سلسله تحقیقات قبلی که زمینۀ توجیه پژوش پیشنهادی را فراهم می آورد، این خلاصه معمولاً شامل دسته بندی مضامین روایی در چارچوب مضامین گسترده تر مشترک است: 3. مشاهدۀ وضعیت ادبیات موضوع و امکان گسترش آن با انجام پژوهش پیشنهادی، به عبارت دیگر، مرور کنندۀ سابقۀ موضوع باید زمینه های ویژه ای که بیش از این روی آن کار نشده، بحثهایی را که مایل است مورد کنکاش قرار دهد، یا موضوع هایی را که با مطالعه می توانند در چارچوب مفهومی جدیدی تدوین شوند، شناسایی کند. <ref>گروت, لیندا؛ وانگ, دیوید. روشهای تحقیق در معماری. [مترجم] علیرضا عینی فر. تهران : دانشگاه تهران, 1384.</ref>
'''تفاوت کتابشناسی تشریحی و مرور سابقهٔ موضوع''': در اغلب موارد مرور سابقهٔ موضوع با کتابشناسی تشریحی اشتباه می‌شود. کتابشناسی تشریحی مقدمهٔ [[مرور سابقۀ موضوع]] (پیشینه پژوهش) است. پژوهشگر به واسطهٔ فهرست منابعی که از جستجوی ادبیات رشته به دست می‌آید، اطلاعاتی را گردآوری می‌کند که به تحقیق شکل می‌دهد. هدف کتابشناسی تشریحی فراهم آوردن پاراگرافی توصیفی از اهداف، زمینه‌های نظری و از همه مهم تر ارتباط منبع با پژوهش مورد نظر است. این فرایند به تکوین متمرکز پرسش تحقیق کمک می‌کند. مرور سابقهٔ موضوع از کتابشناسی تشریحی مناسب حاصل می‌شود. نتیجه‌ای که از این طریق به دست می‌آید، نه تنها اطلاعتی بیش از فهرست منابع است، بلکه مستندی روایی است که از منابع کتابشناسی تشریحی بهره می‌برد و اطلاعات زیر را نیز به آن می‌افزاید: ۱. مقدمه‌ای بر مفاد کلی اکتشاف ادبیات موضوع که حاوی پیشنهادهایی برای جهت دادن به پژوهش مورد نظر است: ۲. خلاصه‌ای از سلسله تحقیقات قبلی که زمینهٔ توجیه پژوش پیشنهادی را فراهم می‌آورد، این خلاصه معمولاً شامل دسته‌بندی مضامین روایی در چارچوب مضامین گسترده‌تر مشترک است: ۳. مشاهدهٔ وضعیت ادبیات موضوع و امکان گسترش آن با انجام پژوهش پیشنهادی، به عبارت دیگر، مرور کنندهٔ سابقهٔ موضوع باید زمینه‌های ویژه‌ای که بیش از این روی آن کار نشده، بحثهایی را که مایل است مورد کنکاش قرار دهد، یا موضوع‌هایی را که با مطالعه می‌توانند در چارچوب مفهومی جدیدی تدوین شوند، شناسایی کند.<ref>گروت، لیندا؛ وانگ، دیوید. روشهای تحقیق در معماری. [مترجم] علیرضا عینی فر. تهران: دانشگاه تهران، 1384.</ref>
در پيشينه پژوهش علاوه بر كتابشناسي به بررسي رويكردها،دسته بندي و نقد منابع پرداخته و در پايان به جمع بندي كلي از آن چه گفته‌اند (نتايج پژوهش هاي پيشين)و آنچه نگفته اند (كاستي ها و پرسش هاي بي پاسخ در حوزه موضوع مورد پژوهش) پرداخته می شود.
در پیشینه پژوهش علاوه بر کتابشناسی به بررسی رویکردها، دسته‌بندی و نقد منابع پرداخته و در پایان به جمع‌بندی کلی از آنچه گفته‌اند (نتایج پژوهش‌های پیشین) و آنچه نگفته‌اند (کاستی‌ها و پرسش‌های بی پاسخ در حوزه موضوع مورد پژوهش) پرداخته می‌شود.
مرور سابقه ی موضوع برای طراحان و پژوهشگران طراح نیز مانند پژوهشگران از مخاطبان این موضوع به شمار می روند، ولی نیاز های متفاوتی دارند. اگر مرور سابقۀ موضوع، جستجوی واقعیت ها محسوب می شود، هر دو گروه به آن نیازمندند. <ref>گروت, لیندا؛ وانگ, دیوید. روشهای تحقیق در معماری. [مترجم] علیرضا عینی فر. تهران : دانشگاه تهران, 1384.</ref>
مرور سابقهٔ موضوع برای طراحان و پژوهشگران طراح نیز مانند پژوهشگران از مخاطبان این موضوع به شمار می‌روند، ولی نیازهای متفاوتی دارند. اگر مرور سابقهٔ موضوع، جستجوی واقعیت‌ها محسوب می‌شود، هر دو گروه به آن نیازمندند.<ref>گروت، لیندا؛ وانگ، دیوید. روشهای تحقیق در معماری. [مترجم] علیرضا عینی فر. تهران: دانشگاه تهران، 1384.</ref>
== فهرست منابع ==


== فهرست منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}



نسخهٔ ‏۲۰ ژانویهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۲۰:۵۴

کتابشناسی عبارت است از مطالعه شکل مادی کتابها، مقایسه اختلاف موجود در چاپها، تحریرها و نسخه‌ها به منظور تعیین تاریخ و تحول متنها. کتابنامه عبات است از فهرست کتابها و دیگر مواد خواندنی هم چنین فهرستی که در آخر کتاب به عنوان مآخذ می‌آید کتابنامه می‌گویند.[۱] کتابشناسی را با نام دانش کتابشناسی هم نام برده‌اند. کتابشناسی را با نام دانش کتابشناسی هم نام برده‌اند. کتاب‌شناسی شامل فهرستی از منابع (نوشتارهای علمی شامل مقاله، کتاب، گزارش‌های علمی و پایان‌نامه‌ها) که به صورت مستقیم (منابع اصلی) و غیر مستقیم (منابع فرعی) مربوط به یک موضوع یا موضوع پژوهش است.

در کتابشناسی تشریحی به ویژه در مورد مقالات پژوهشی به موارد زیر پاسخ داده می‌شود: چه کسی؟ (نویسنده و یا نویسندگان)؛ در چه منبعی؟ (عنوان نوشتار یا ارجاع درون متنی)؛ با چه روشی؟ (روش شناسی پژوهش)؛ با چه هدفی؟ به چه نوع نتایجی (نوع نتایج مهم است مثلاً راهکار، تفسیر، توصیف، میزان همبستگی، مدل یا روش) رسیده است. در مورد کتاب علاوه بر این به بخش‌های کتاب هم اشاره می‌شود (البته بخشهایی که به موضوع مربوط هستند).

تفاوت کتابشناسی تشریحی و مرور سابقهٔ موضوع: در اغلب موارد مرور سابقهٔ موضوع با کتابشناسی تشریحی اشتباه می‌شود. کتابشناسی تشریحی مقدمهٔ مرور سابقۀ موضوع (پیشینه پژوهش) است. پژوهشگر به واسطهٔ فهرست منابعی که از جستجوی ادبیات رشته به دست می‌آید، اطلاعاتی را گردآوری می‌کند که به تحقیق شکل می‌دهد. هدف کتابشناسی تشریحی فراهم آوردن پاراگرافی توصیفی از اهداف، زمینه‌های نظری و از همه مهم تر ارتباط منبع با پژوهش مورد نظر است. این فرایند به تکوین متمرکز پرسش تحقیق کمک می‌کند. مرور سابقهٔ موضوع از کتابشناسی تشریحی مناسب حاصل می‌شود. نتیجه‌ای که از این طریق به دست می‌آید، نه تنها اطلاعتی بیش از فهرست منابع است، بلکه مستندی روایی است که از منابع کتابشناسی تشریحی بهره می‌برد و اطلاعات زیر را نیز به آن می‌افزاید: ۱. مقدمه‌ای بر مفاد کلی اکتشاف ادبیات موضوع که حاوی پیشنهادهایی برای جهت دادن به پژوهش مورد نظر است: ۲. خلاصه‌ای از سلسله تحقیقات قبلی که زمینهٔ توجیه پژوش پیشنهادی را فراهم می‌آورد، این خلاصه معمولاً شامل دسته‌بندی مضامین روایی در چارچوب مضامین گسترده‌تر مشترک است: ۳. مشاهدهٔ وضعیت ادبیات موضوع و امکان گسترش آن با انجام پژوهش پیشنهادی، به عبارت دیگر، مرور کنندهٔ سابقهٔ موضوع باید زمینه‌های ویژه‌ای که بیش از این روی آن کار نشده، بحثهایی را که مایل است مورد کنکاش قرار دهد، یا موضوع‌هایی را که با مطالعه می‌توانند در چارچوب مفهومی جدیدی تدوین شوند، شناسایی کند.[۲] در پیشینه پژوهش علاوه بر کتابشناسی به بررسی رویکردها، دسته‌بندی و نقد منابع پرداخته و در پایان به جمع‌بندی کلی از آنچه گفته‌اند (نتایج پژوهش‌های پیشین) و آنچه نگفته‌اند (کاستی‌ها و پرسش‌های بی پاسخ در حوزه موضوع مورد پژوهش) پرداخته می‌شود. مرور سابقهٔ موضوع برای طراحان و پژوهشگران طراح نیز مانند پژوهشگران از مخاطبان این موضوع به شمار می‌روند، ولی نیازهای متفاوتی دارند. اگر مرور سابقهٔ موضوع، جستجوی واقعیت‌ها محسوب می‌شود، هر دو گروه به آن نیازمندند.[۳]

فهرست منابع

  1. سلطانی، پوری؛ راستین، فروردین. دانشنامه کتابداری و اطلاع‌رسانی. تهران: فرهنگ معاصر، 1379.
  2. گروت، لیندا؛ وانگ، دیوید. روشهای تحقیق در معماری. [مترجم] علیرضا عینی فر. تهران: دانشگاه تهران، 1384.
  3. گروت، لیندا؛ وانگ، دیوید. روشهای تحقیق در معماری. [مترجم] علیرضا عینی فر. تهران: دانشگاه تهران، 1384.