اقتصاد دسترسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
منبع
خط ۱: خط ۱:
{{ویکی‌سازی|تاریخ=ژانویه ۲۰۱۸}}
{{ویکی‌سازی|تاریخ=ژانویه ۲۰۱۸}}
'''اقتصاد دسترسی''' (به انگلیسی Access economy)مدل کسب و کاری است که در آن کالاها و خدمات به جای مالکیت، بر اساس دسترسی معامله می‌شوند: اقتصاد دسترسی به اجاره چیزها به‌طور موقت به جای فروش دائمی آنها اشاره دارد. این اصطلاح به عنوان اصلاحیه ای بر اصطلاح اقتصاد تسهیمی مطرح شد، چرا که بازیکنان بزرگ اقتصاد تسهیمی مانند ایربی‌ان بی([[ایربی‌ان‌بی|Airbnb]])، زیپ کار و اوبر شرکت‌های تجاری هستند که کسب و کارشان هیچگونه به اشتراک گذاری و تسهیم را شامل نمی‌شود.<ref name=Ouishare>{{cite web|url=https://medium.com/ouishare-connecting-the-collaborative-economy/is-there-a-better-name-for-the-sharing-economy-2d7489e1f56d |title= What is the right name for the "sharing-economy"?}}</ref><ref name=AccessOrSharing>{{cite web | url=http://www.intelligenthq.com/social-business-2/the-access-economy-or-the-sharing-economy|title= The Access Economy Or The Sharing Economy?}}</ref><ref name=HBR1>{{cite web|url=https://hbr.org/2015/01/the-sharing-economy-isnt-about-sharing-at-all|title= The Sharing Economy Isn't About Sharing at All|publisher=Harvard Business Review|date=2015-01-28 |accessdate=2015-07-11}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.perfectklik.com/en/blog/post/1/the-perfectklik-way|title=The PerfectKLIK Way - Blog - PerfectKLIK|last=PerfectKLIK|website=www.perfectklik.com|language=en|access-date=2017-11-22}}</ref>
'''اقتصاد دسترسی''' (به انگلیسی Access economy) بخشی از اقتصاد است که در مدل کسب و کار آن دسترسی به عرضه و تقاضای خدمات و کالاها تسهیل می‌شود<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=ابوالقاسم رجبی|کد زبان=fa|تاریخ=1396/10/19|وب‌گاه=مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی|نشانی=http://rc.majlis.ir/fa/report/show/1041836|عنوان=ماهیت حقوقی سامانه های رایانه ای تسهیل دسترسی به عرضه و تقاضای حمل و نقل (سیاست های ایران و کشورهای دیگر)}}</ref>. مدل کسب و کاری است که در آن کالاها و خدمات به جای مالکیت، بر اساس دسترسی معامله می‌شوند: اقتصاد دسترسی به اجاره چیزها به‌طور موقت به جای فروش دائمی آنها اشاره دارد. این اصطلاح به عنوان اصلاحیه ای بر اصطلاح اقتصاد تسهیمی مطرح شد، چرا که بازیکنان بزرگ اقتصاد تسهیمی مانند ایربی‌ان بی([[ایربی‌ان‌بی|Airbnb]])، زیپ کار و اوبر شرکت‌های تجاری هستند که کسب و کارشان هیچگونه به اشتراک گذاری و تسهیم را شامل نمی‌شود.<ref name=Ouishare>{{cite web|url=https://medium.com/ouishare-connecting-the-collaborative-economy/is-there-a-better-name-for-the-sharing-economy-2d7489e1f56d |title= What is the right name for the "sharing-economy"?}}</ref><ref name=AccessOrSharing>{{cite web | url=http://www.intelligenthq.com/social-business-2/the-access-economy-or-the-sharing-economy|title= The Access Economy Or The Sharing Economy?}}</ref><ref name=HBR1>{{cite web|url=https://hbr.org/2015/01/the-sharing-economy-isnt-about-sharing-at-all|title= The Sharing Economy Isn't About Sharing at All|publisher=Harvard Business Review|date=2015-01-28 |accessdate=2015-07-11}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.perfectklik.com/en/blog/post/1/the-perfectklik-way|title=The PerfectKLIK Way - Blog - PerfectKLIK|last=PerfectKLIK|website=www.perfectklik.com|language=en|access-date=2017-11-22}}</ref>


این مدل برای اتصال عرضه‌کنندگان مایل به اجاره دارایی (به عنوان مثال آپارتمان برای اجاره یا خودرو خدمات حمل و نقل) با مصرف‌کنندگان اغلب از بستر فن آوری مبتنی بر تلفن همراه استفاده می‌کند. این می‌تواند به کاهش نیاز به واسطه‌ها (به عنوان مثال سازمان‌های کسب و کار مانند شرکت‌های تاکسی) بین تأمین کننده و مصرف‌کننده منجر شود. همچنین این بسترها می‌تواند برای اتصال کارفرمایان و کارگران در فرصت‌های شغلی کوتاه مدت استفاده شود و جایگزین بنگاه‌های سنتی خدمات استخدامی و روابط کارفرما-کارمند شوند. اقتصاد دسترسی در سال ۲۰۱۵ جنبشی حدوداً ۲۶ میلیارد دلاری بوده‌است.<ref>{{cite web|url=http://www.palgrave.com/us/book/9781137376176#aboutBook|title=The Business of Sharing Making it in the New Sharing Economy|publisher=Palgrave Macmillian}}</ref>
این مدل برای اتصال عرضه‌کنندگان مایل به اجاره دارایی (به عنوان مثال آپارتمان برای اجاره یا خودرو خدمات حمل و نقل) با مصرف‌کنندگان اغلب از بستر فن آوری مبتنی بر تلفن همراه استفاده می‌کند. این می‌تواند به کاهش نیاز به واسطه‌ها (به عنوان مثال سازمان‌های کسب و کار مانند شرکت‌های تاکسی) بین تأمین کننده و مصرف‌کننده منجر شود. همچنین این بسترها می‌تواند برای اتصال کارفرمایان و کارگران در فرصت‌های شغلی کوتاه مدت استفاده شود و جایگزین بنگاه‌های سنتی خدمات استخدامی و روابط کارفرما-کارمند شوند. اقتصاد دسترسی در سال ۲۰۱۵ جنبشی حدوداً ۲۶ میلیارد دلاری بوده‌است.<ref>{{cite web|url=http://www.palgrave.com/us/book/9781137376176#aboutBook|title=The Business of Sharing Making it in the New Sharing Economy|publisher=Palgrave Macmillian}}</ref>

نسخهٔ ‏۱۵ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۲:۵۱

اقتصاد دسترسی (به انگلیسی Access economy) بخشی از اقتصاد است که در مدل کسب و کار آن دسترسی به عرضه و تقاضای خدمات و کالاها تسهیل می‌شود[۱]. مدل کسب و کاری است که در آن کالاها و خدمات به جای مالکیت، بر اساس دسترسی معامله می‌شوند: اقتصاد دسترسی به اجاره چیزها به‌طور موقت به جای فروش دائمی آنها اشاره دارد. این اصطلاح به عنوان اصلاحیه ای بر اصطلاح اقتصاد تسهیمی مطرح شد، چرا که بازیکنان بزرگ اقتصاد تسهیمی مانند ایربی‌ان بی(Airbnb)، زیپ کار و اوبر شرکت‌های تجاری هستند که کسب و کارشان هیچگونه به اشتراک گذاری و تسهیم را شامل نمی‌شود.[۲][۳][۴][۵]

این مدل برای اتصال عرضه‌کنندگان مایل به اجاره دارایی (به عنوان مثال آپارتمان برای اجاره یا خودرو خدمات حمل و نقل) با مصرف‌کنندگان اغلب از بستر فن آوری مبتنی بر تلفن همراه استفاده می‌کند. این می‌تواند به کاهش نیاز به واسطه‌ها (به عنوان مثال سازمان‌های کسب و کار مانند شرکت‌های تاکسی) بین تأمین کننده و مصرف‌کننده منجر شود. همچنین این بسترها می‌تواند برای اتصال کارفرمایان و کارگران در فرصت‌های شغلی کوتاه مدت استفاده شود و جایگزین بنگاه‌های سنتی خدمات استخدامی و روابط کارفرما-کارمند شوند. اقتصاد دسترسی در سال ۲۰۱۵ جنبشی حدوداً ۲۶ میلیارد دلاری بوده‌است.[۶]

تعداد افراد درگیر در اقتصاد دسترسی به راحتی قابل سنجش نیست. «اقتصاد دسترسی» یا اقتصاد بنا به تقاضا(on demand economy) برخی چالش‌های تنظیم مقرراتی و سیاسی ایجاد می‌کند، مانند: تعریف ماهیت رابطه شغلی؛ طراحی مقرراتی برای حفاظت از طرفین معاملات؛ از دست رفتن مالیات و دسترسی به شرکت‌های بزرگ که از تغییر شرکت‌های کوچک محلی به سمت شرکت‌های بزرگ فناوارانه از راه دور منتج می‌شوند و دور زدن مقررات محلی (مانند الزام رانندگان تاکسی به ارائه صندلی چرخدار).[۷]

جستارهای وابسته

منابع

  1. ↑ ابوالقاسم رجبی (1396/10/19). «ماهیت حقوقی سامانه های رایانه ای تسهیل دسترسی به عرضه و تقاضای حمل و نقل (سیاست های ایران و کشورهای دیگر)». از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک); تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  2. ↑ "What is the right name for the "sharing-economy"?".
  3. ↑ "The Access Economy Or The Sharing Economy?".
  4. ↑ "The Sharing Economy Isn't About Sharing at All". Harvard Business Review. 2015-01-28. Retrieved 2015-07-11.
  5. ↑ PerfectKLIK. "The PerfectKLIK Way - Blog - PerfectKLIK". www.perfectklik.com (به انگلیسی). Retrieved 2017-11-22.
  6. ↑ "The Business of Sharing Making it in the New Sharing Economy". Palgrave Macmillian.
  7. ↑ The Economist-Workers on Tap-January 2015
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=اقتصاد_دسترسی&oldid=21960337»