وزارت امور خارجه بریتانیا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
وزارت امور خارجه بریتانیا[۱][۲]
Foreign & Commonwealth Office

ساختمان مرکزی وزارت خارجه بریتانیا، وایت هال، لندن
سازمان دید کلی
بنیان‌گذاری۱۹۶۸
حوزهٔ قدرتبریتانیا
ستادوایت هال لندن[۲][۳]
وزیر مسئول
سازمان‌های زیردست
  • آژانس ویلتون پارک[۴]
  • سازمان تجارت و سرمایه‌گذاری پادشاهی متحده[۵]
وبگاه

اداره امور خارجه و کشورهای مشترک‌المنافع (به انگلیسی: Foreign & Commonwealth Office یا FCO به صورت مخفف) - که معمولاً با عنوان وزارت خارجه از آن یاد می‌شود - یکی از وزارتخانه‌های دولت بریتانیااست. این نهاد، مسئولیت محافظت و پیشبرد اهداف بریتانیا را در سراسر جهان دارد.

ساختار فعلی وزارت خارجه بریتانیا در سال ۱۹۶۸ از ادغام دو وزارتخانه امور خارجه و امور کشورهای مشترک‌المنافع تشکیل شد.
مسئولیت این نهاد با «وزیر امور خارجه و کشورهای مشترک‌المنافع بریتانیا» است که عموماً وزیر خارجه (به انگلیسی: Foreign Secretary) نامیده می‌شود. هم‌اکنون دیوید کامرون تصدی این سمت را برعهده دارد.[۶]

مناصب کبیر حکومتی[ویرایش]

در بریتانیا چهار مسئول ارشد، مناصب کبیر حکومتی (به انگلیسی: Great Offices of State) نامیده می‌شوند که این چهار مقام عبارتند از:

  • نخست وزیر
  • وزیر خارجه
  • وزیر کشور
  • رئیس خزانه[۷]

رسوم و پروتکل‌های تشریفاتی[ویرایش]

در ساختار وزارت امور خارجه بریتانیا رسم است که وزیر امور خارجه - همانند امپراتورهای سابق چین - از «جوهر قرمز» در مکاتبات‌اش استفاده کند.[۸]

بر اساس پروتکل‌های تشریفاتی وزارت خارجه بریتانیا، بعد از درگذشت یک حاکم سلطنتی خارجی، پرچم‌ها در بناهای دولتی و سلطنتی بریتانیا به حالت نیمه‌افراشته در می‌آیند.[۹]

بر اساس پروتکل، وزیران دولت بریتانیا باید در باره دیدارهای رسمی خارجی به وزارت امور خارجه اطلاع دهند.[۱۰]

جستارهای وابسته[ویرایش]

نگارخانه[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

پانویس[ویرایش]