مکتب قرآن
مکتب قرآن، عنوانی برای مجموعه‌ای از مدارس دینی اسلامی است که قبل از انقلاب بهمن ۱۳۵۷ توسط احمد مفتی‌زاده در مناطق اهل سنت ایران بنیانگذاری شد. این مدارس ابتدا در سال ۱۳۵۶ در مریوان و سنندج به صورت مدرسۀ قرآن تأسیس گردیدند. در سال ۱۳۵۹ نام این مدارس به مکتب قرآن تغییر یافت و همزمان با اعتراضات در کردستان ایران به صورت یک حرکت دینی در میان اهل سنت ایران بخصوص کردهای اسلام‌گرای سنی در کردستان ایران درآمد.
در سال های بعد از وفات احمد مفتی زاده در بین شاگردان او اختلافاتی روی داد که منجر به انشعاب در مکتب قرآن شد. حسن امینی و تعدادی از اعضای مکتب قرآن از همفکران قبلی جدا شده و مکتب قرآن کردستان (اقلیت) را تشکیل دادند. شورای مدیریت مکتب قرآن (اکثریت) با رهبری سعدی قریشی در حال فعالیت هستند.[۱] [۲] و همچنان به فعالیت می‌پردازند.[۳]
جهت‌گیری
[ویرایش]مکتب قرآن خط فکری احمد مفتی‌زاده و برداشت او از قرآن و سنت را دنبال می‌کند و مدعی‌ست که بر اساس توقعی فکری و عقلانی از باورهای دینی، درکی صحیح از دین و نقش آن در تنظیم و هدایت افعال مسلمانان ایجاد می‌کند.[۴]
شخصیت‌های کلیدی
[ویرایش]منبع
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ «مکتب قرآن». دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۴-۰۷.
- ↑ «پایگاه اطلاع رسانی مکتب قرآن کردستان | اسلام کرد». پایگاه اطلاع رسانی مکتب قرآن کردستان. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۴-۰۷.
- ↑ گفت، محمد (۲۰۱۵-۰۷-۰۸). «مکتب قرآن ، چگونگی تأسیس ، اهداف و برنامه های آن و شرح حال کاک احمد مفتی زاده». نوگرا. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۴-۰۷.
- ↑ احمد مفتی زاده. «دوازده نامه خطاب به مدیریت شورای مکتب قرآن» (به فارسی و کردی). بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ فوریه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۷ آوریل ۲۰۲۰.
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |