فضل‌الرحمان خان
| فضل الرحمان خان | |
|---|---|
ফজলুর রহমান খান | |
 فضل الرحمان خان | |
| نام بومی | ফজলুর রহমান খান |
| زادهٔ | ۳ آوریل ۱۹۲۹ داکا، بنگلادش |
| درگذشت | ۲۷ مارس ۱۹۸۲ (۵۲ سال) جده، عربستان سعودی |
| آرامگاه | گورستان گریس‌لند، شیکاگو، ایلینوی |
| ملیت | بنگلادشی، آمریکایی |
| تحصیلات | کالج مهندسی بنگال شیبپور، دانشگاه مهندسی و فناوری بنگلادش، دانشگاه ایلینوی |
| همسر(ها) | لیزلوت خان |
| فرزندان | یاسمین سابینا خان |
| جایگاه مهندسی | |
| رشته مهندسی | مهندسی ساختمان، مهندسی عمران، مهندسی سازه |
| طراحی قابل توجه | مرکز جان هنکاک، برج ویلیس، فرودگاه بین‌المللی اوهر شیکاگو ، فرودگاه بین‌المللی ملک عبدالعزیز، دانشگاه ملک عبدالعزیز، وان مگنیفیسنت مایل، آنتیری سنتر |
| جوایز قابل توجه | جایزه معماری آقاخان جایزه روز استقلال[۱] مؤسسه معماران آمریکا موسسه افتخار برای دستاوردهای برجسته |
فضل الرحمان خان (بنگالی: ফজলুর রহমান খান، Fozlur Rôhman خان) (۳ آوریل ۱۹۲۹ – ۲۷ مارس ۱۹۸۲)، مهندس سازه و معمار بنگلادشی-آمریکایی بود که سیستم‌های نوینی برای طراحی سازه ابداع نمود و سازه‌ها و آسمان خراش‌های مهم و مشهوری را طراحی و محاسبه کرد. در موزه تاریخ شیکاگو یک مجسمه از وی به پاس خدماتش برای تبدیل شدن شیکاگو به یک قطب گردشگری ،صنعتی و اقتصادی وجود دارد.
علاوه بر آنکه فضل الرحمان را پدر «سیستم سازه ای قاب‌بندی شده یکپارچه لوله ای» در سازه‌های بلند مرتبه می‌دانند،[۲] او را از پیشگامان طراحی سازه به کمک کامپیوتر (CAD) نیز می‌دانند. ایشان طراح برج سیرز (در حال حاضر برج ویلیس)، که بلندترین ساختمان جهان تا سال ۱۹۹۸ بود و مرکز جان هنکاک می‌باشند.
فضل الرحمان خان، بیش از هر فرد دیگری، در رنسانس طراحی و ساخت و ساز آسمانخراشها، که در نیمه دوم قرن بیستم رخ داد نقش داشت. او را "انیشتین مهندسی سازه و "بزرگ‌ترین مهندس سازه قرن بیستم " می‌نامند؛ زیرا روش خلاقانه مورد استفاده او به عنوان روشی پایه در ساخت و ساز آسمان خراش‌ها در تاریخ مهندسی، ماندگار شده‌است. "شورای مرکزی بلند مرتبه سازان و زیستگاه شهری"، مدال "یک عمر دستاورد مهندسی" را به افتخار او ایجاد و فضل الرحمان خان نامگذاری نمود تا به مهندسان برجسته اهدا گردد.
اگر چه که او را بیشتر برای آسمان خراش‌ها می‌شناسند، فضل الرحمان خان در طراحی دیگر انواع سازه ای نیز بسیار فعال بود. از جمله فرودگاه بین‌المللی اوهر شیکاگو در آمریکا و ترمینال فرودگاه حج (فرودگاه ملک عبدالعزیز عربستان) در شهر جده، تلسکوپ خورشیدی McMath–Pierce، و طراحی سازه چندین استادیوم ورزشی به دست او صورت یافت.
سوم آوریل ۲۰۱۷ گوگل لوگوی خود را به افتخار این مهندس برجسته به تصویری از وی تغییر داد.
یادداشت‌ها و منابع[ویرایش]
یادداشت[ویرایش]
- ↑ "List of Independence Awardees". Cabinet Division, Government of Bangladesh (به بنگالی). Archived from the original on 17 April 2016. Retrieved 29 November 2012.
- ↑ Weingardt, Richard (2005). Engineering Legends. American Society of Civil Engineers. p. 75. ISBN 0-7844-0801-7.
- بنگلادشیهای مهاجرتکرده به ایالات متحده آمریکا
- پاکستانیهای مهاجرتکرده به ایالات متحده آمریکا
- جوامع دور از وطن بنگلادش
- دانشآموختگان دانشگاه ایلینوی در اوربانا شامپاین
- دانشآموختگان دانشگاه داکا
- دانشآموختگان دانشگاه مهندسی و فناوری بنگلادش
- درگذشتگان ۱۹۸۲ (میلادی)
- زادگان ۱۹۲۹ (میلادی)
- مردم بنگالی
- مسلمانان اهل ایالات متحده آمریکا
- مسلمانان اهل بنگلادش
- معماران اهل ایالات متحده آمریکا
- معماران اهل بنگلادش
- معماران سده ۲۰ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا
- مهندسان اهل بنگلادش
- مهندسان سازه
- مهندسان سده ۲۰ (میلادی)
- مهندسان عمران اهل ایالات متحده آمریکا
- مهندسان عمران