پرش به محتوا

شورای امنیت ملی (ژاپن)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شورای امنیت ملی
国家安全保障会議
Kokka-anzen-hoshō-kaigi
دید کلی سازمان
بنیان‌گذاری۴ دسامبر ۲۰۱۳ (۲۰۱۳-12-۰۴)
سازمان پیشین
حوزهٔ قدرت ژاپن
ستاد۲-۳-۱ ناگاتاچو، چیودا-کو، توکیو، ژاپن
سازمان بالادستهیئت دولت ژاپن
وبگاه

شورای امنیت ملی ژاپن (国家安全保障会議 Kokka-anzen-hoshō-kaigi؟) یک نهاد دولتی در ژاپن است که برای هماهنگی سیاست‌های امنیت ملی ژاپن در بین وزارتخانه‌ها و آژانس‌ها تأسیس شده‌است. این شورا توسط نخست‌وزیر شینزو آبه، جایگزین شورای امنیت قبلی شد و از شورای امنیت ملی ایالات متحده آمریکا الگو برداری شده‌است.[۱] در راس آن مشاور امنیت ملی کشور، در حال حاضر شوتارو یاچی قرار دارد.[۲]

تاریخچه

[ویرایش]

شینزو آبه برای نخستین در دوره نخست‌وزیری خود در ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۷ تلاش کرد تا شورای امنیت ملی را ایجاد کند، اما پس بر برکناری از سمت خود، تلاش‌ها در ژانویه ۲۰۰۸ متوقف شد.[۳][۱][۴] مجلس نمایندگان لایحه ای را جهت تأسیس شورا در ۷ نوامبر ۲۰۱۳ تصویب کرد،[۵] و مجلس مشاوران نیز در ۲۷ نوامبر همان سال، این روند را دنبال کرد.[۶]

این نهاد مشاور امنیت ملی برای نخست‌وزیر خود را دارد، [۶] و حدود ۶۰ مقام از وزارتخانه‌های امور خارجه و وزارت دفاع کار می‌کنند.[۷] شش تیم وجود دارد که مناطق مختلف را اداره می‌کنند، و هر یک از آنها مسئولیت رسمی یک بخش را بر عهده دارند.[۸] یکی از وظایف اصلی آن کنفرانس منظم با نخست‌وزیر، دبیر ارشد هیئت دولت و وزرای خارجه و دفاع است.[۳] این دفتر خطوط تلفنی با همتایان آمریکایی و انگلیسی خود دارد.[۹]

همراه با انتشار اولین استراتژی امنیت ملی ژاپن در دسامبر ۲۰۱۳، شورای امنیت ملی بر سیاست امنیتی ژاپن با نخست‌وزیر تمرکز دارد.[۳] شورای امنیت قدیمی با ناکارآمدی‌های اداری و عدم هماهنگی روبرو شد.[۱][۴]

این شورا برای اولین بار در ۴ دسامبر ۲۰۱۳ برای بحث در مورد استراتژی امنیت ملی و منطقه شناسایی پدافند هوایی چین تشکیل جلسه داد.[۹]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Alexander Martin (21 November 2013). "Japan to Form Own National Security Council". The Wall Street Journal. Retrieved 4 February 2014.
  2. ↑ "Readout of Secretary of Defense Chuck Hagel's Meeting with Japan National Security Advisor Shotaro Yachi" (Press release). U.S. Department of Defense. 17 January 2014. Retrieved 6 February 2014.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ J. Berkshire Miller (29 January 2014). "How Will Japan's New NSC Work?". The Diplomat. Retrieved 4 February 2014.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ "Defense of Japan" (PDF). Ministry of Defense (Japan). 17 December 2013. p. 105. Retrieved 4 February 2014.
  5. ↑ "Japan's lower house OKs bill to set up NSC". Xinhua News Agency. 7 December 2013. Retrieved 4 February 2014.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ "Japanese 'NSC' scheduled to be launched next week". Yomiuri Shimbun. Asian News Network. 28 November 2013. Archived from the original on 28 November 2013. Retrieved 4 February 2014.
  7. ↑ "Japan launches U.S. -style National Security Council". Xinhua News Agency. 4 December 2013. Retrieved 4 February 2014.
  8. ↑ Katsuhisa Kuramae (8 January 2014). "New national security bureau faces rocky start". The Asahi Shimbun. Archived from the original on 25 January 2014. Retrieved 6 February 2014.
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ "Japan's NSC meets for first time, with ADIZ issue on agenda". Xinhua News Agency. 4 December 2013. Archived from the original on 21 February 2014. Retrieved 4 February 2014.

برای مطالعه بیشتر

[ویرایش]
  • Fukushima, Mayumi, and Richard J. Samuels. "Japan's National Security Council: filling the whole of government?." International Affairs 94.4 (2018): 773-790. online
  • Liff, Adam P. "Japan’s National Security Council: Policy Coordination and Political Power." Japanese Studies 38.2 (2018): 253-279. online
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=شورای_امنیت_ملی_(ژاپن)&oldid=39803931»