ای‌آی‌دی‌سی اف-سی‌کی-۱ چینگ‌کو
| اف-سی کی-ا چینگ کو | |
|---|---|
| |
| یک فروند اف-سی کی-۱ ای نیروی هوایی جمهوری چین (تایوان) | |
| کاربری | جنگنده چندمنظوره[۱] |
| کشور سازنده | تایوان |
| تولیدکننده | شرکت توسعه صنایع هوافضا[۲] |
| نخستین پرواز | ۲۸ مه ۱۹۸۹ |
| معرفی‌شده در | ۱۹۹۲[۳][۴] |
| وضعیت | درحال خدمت |
| کاربر اصلی | نیروی هوایی جمهوری چین (تایوان) |
| ساخته‌شده | ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۰ (مدل‌های ای/بی) |
| تعداد ساخته‌شده | ۱۳۷ (۱۳۱ فروند + ۶ فروند نمونه اولیه)[۵] |
| توسعه‌یافته به | ای‌آی‌دی‌سی تی-۵ بریو ایگل |
ای آی دی سی اف-سی کی-ا چینگ کو(چینی: 經國號戰機; پین‌یین: Jīngguó Hào Zhànjī)، که معمولاً به عنوان جنگنده دفاعی بومی (ای. دی. اف) نیز شناخته می‌شود، یک هواپیمای جنگی چند منظوره است که به نام چیانگ چینگ-کو، رئیس‌جمهور فقید جمهوری چین (تایوان) نامگذاری شده است. این هواپیما اولین پرواز خود را در سال ۱۹۸۹ انجام داده و در سال ۱۹۹۲ وارد خدمت نیروی هوایی جمهوری چین (تایوان) گردید. از این هواپیما ۱۳۰ فروند تا سال ۱۹۹۹ تولید شد[۶]
تایوان برنامه جنگنده دفاعی بومی (آی دی اف) را زمانی آغاز کرد که ایالات متحده به دنبال فشار دیپلماتیک چین از فروش جنگنده‌های اف-۲۰ تایگرشارک و اف-۱۶ فایتینگ فالکون به آنها خودداری نمود؛ بنابراین تایوان تصمیم به توسعه یک جت جنگنده بومی پیشرفته، را اتخاد نمود. شرکت توسعه صنعتی هوافضا (AIDC)، مستقر در تایچونگ، تایوان، جنگنده دفاعی بومی (آی دی اف) را طراحی و تولید نمود.
مشخصات (اف-سی کی-۱ ای)[ویرایش]
داده‌ها از GlobalSecurity.org[۶] Milavia,[۷] TaiwanAirPower.org[۸][۹]
ویژگی‌های کلی
- خدمه: ۱
- طول: ۱۴٫۲۱ متر (۴۶ فوت ۷ اینچ)
- پهنای بال: ۹ متر (۲۹ فوت ۶ اینچ)
- ارتفاع: ۴٫۴۲ متر (۱۴ فوت ۶ اینچ)
- مساحت بال‌ها: ۲۴٫۲ متر مربع (۲۶۰ فوت مربع)
- وزن خالی: ۶٬۴۸۶ کیلوگرم (۱۴٬۲۹۹ پوند)
- وزن ناخالص: ۹٬۰۷۲ کیلوگرم (۲۰٬۰۰۰ پوند)
- بیشترین وزن برخاست: ۱۲٬۲۴۷ کیلوگرم (۲۷٬۰۰۰ پوند)
- پیشرانه هواگرد: ۲ عدد توربوفن هانی ول/ای تی ایی سی اف۱۲۵-جی ای-۱۰۰، ۲۷ کیلونیوتن (۶٬۱۰۰ پوند-نیرو) در هر موتور dry, ۴۲٫۱ کیلونیوتن (۹٬۵۰۰ پوند-نیرو) با پس‌سوز
عملکرد
- بیشینه سرعت: ماخ ۱٫۸ (۱٬۳۷۹ مایل بر ساعت، ۲٬۲۲۰ کیلومتر بر ساعت)[۱۰]
- بُرد: ۱٬۱۰۰ کیلومتر (۶۸۴ مایل؛ ۵۹۴ مایل دریایی)
- حداكثر ارتفاع: ۱۶٬۸۰۰ متر (۵۵٬۱۰۰ فوت)
- نیرو به وزن: 0.946(clean)/0.701(maximum load)
جنگ‌افزار
- سلاح‌ها یک قبضه توپ گاتلینگ-۶ لول ۲۰ میلی‌متری ام۶۱ والکان
- موشک‌ها: ** ۴× اسکای سورد ۱
- ۴× اسکای سورد ۲
- ۴× ایم-۹ سایدوایندر
- ۴× موشک هوابه‌سطح ای‌جی‌ام-۶۵ ماوریک
- ۲× موشک ضدکشتی هسیونگ فنگ ۲
- ۲× موشک کروز ضد سطح وان چی ین
- بمب‌ها: ** ۱۰ × بمب هدایت ناپذیر از نوع مارک ۸۲
- ۱۰ × بمب خوشه‌ای از نوع ام‌کی۲۰ روکای ۲
- ۳ × بمب هدایت ناپذیر از نوع مارک ۸۴
Avionics
- رادار: ۱ دستگاه دوپلر پالس جی. دی-۵۳ باند ایکس
- محدوده مؤثر اسکن:
- جستجو به بالا : ۵۷ کیلومتر (۳۵ مایل)
- جستجو به پائین: ۳۹ کیلومتر (۲۴ مایل)
جستارهای وابسته[ویرایش]
توسعه مرتبط
فهرست‌های مرتبط
منابع[ویرایش]
- یادداشت‌ها
- ↑ Cheng, Hsi-hua (2012). "The Employment of Airpower in the Taiwan Strait" (PDF). The Chinese Air Force: Evolving Concepts, Roles, and Capabilities. National Defense University Press. p. 327. ISBN 978-0-16-091386-0. Archived (PDF) from the original on 2017-07-12.
- ↑ Taylor 1999, pp. 98–99.
- ↑ 漢翔航空工業股份有限公司 (2018-10-18). "漢翔航空工業股份有限公司". Aidc.com.tw. Retrieved 2022-03-23.
- ↑ "【武備巡禮】IDF經國號戰鬥機 國機國造捍衛領空". air.mnd.gov.tw.
- ↑ 漢翔航空工業股份有限公司 (2017-02-23). "漢翔航空工業股份有限公司". Aidc.com.tw. Retrieved 2022-03-23.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ "Ching-kuo (Hsiung Ying) Indigenous Defense Fighter". Global Security. 2005-04-27. Retrieved 2006-05-14.
- ↑ Hillebrand, Niels (2005-09-06). "AIDC Ching-Kuo F-CK-1 (IDF)". Milavia. Retrieved 2006-05-14.
- ↑ Wei-Bin Chang (2006-05-27). "AIDC F-CK-1A/B Ching Kuo Indigenous Defense Fighter". Taiwan Air Power. Retrieved 2006-06-18.
- ↑ Karsten Palt (2019-10-27). "AIDC F-CK-1 Ching-Kuo - Specifications - Technical Data / Description". Flugzeuginfo.net. Retrieved 2022-03-23.
- ↑ "AIDC F-CK-1 Ching-kuo Specification & Technical Data - Defence Aviation". 17 June 2010.
- کتابشتاسی
- Eden, Paul (ed.). The Encyclopedia of Modern Military Aircraft. London, UK: Amber Books, 2004. ISBN 1-904687-84-9.
- Wilson, Stewart (2000). Combat Aircraft since 1945. London: Aerospace Publications, 2000. ISBN 1-875671-50-1.
- Lake, Jon (Autumn 1996). "AIDC Ching-Kuo: The Indigenous Defence Fighter". World Air Power Journal. London:Aerospace Publishing. 26: 28–41. ISBN 1-874023-81-6. ISSN 0959-7050.
- Taylor, Michael (1999). Brassey's World Aircraft & Systems Directory 1999/2000. London: Brassey's. ISBN 1-85753-245-7.
پیوند به بیرون[ویرایش]
