گسل آغاجاری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گسل آغاجاری
کشورایران
ویژگی‌ها
درازا۱۵۰ کیلومتر
امتدادشمال‌غربی – جنوب‌شرقی
شیبشمال‌شرقی
زمین‌ساخت
نوعفشاری

گسل آغاجاری نوعی راندگی به درازای نزدیک به ۱۵۰ کیلومتر است که راستای شمال‌غربی – جنوب‌شرقی دارد و در اثر عملکرد آن، تاقدیس آغاجاری و تاقدیس پازنان بر روی دشت آبرفتی آغاجاری رانده شده‌اند.[۱]

گسل آغاجاری یک گسل فشاری (راندگی معکوس) و قاشقی بوده که با شیب ۳۰ درجه به سمت شمال‌شرقی در پهنه زاگرس چین‌خورده قرار داشته و شاخه شمال‌شرقی از گسل جبهه کوهستان به‌شمار می‌آید.[۲]

منابع[ویرایش]

  1. آقانباتی، سیدعلی (۱۳۸۳). زمین‌شناسی ایران. سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور. شابک ۹۶۴-۶۱۷۸-۱۳-۸.
  2. «تحلیل لرزه‌زمین‌ساختی گسل آغاجاری». پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران. دریافت‌شده در ۸ خرداد ۱۳۹۹.[پیوند مرده]