گری باور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گری باور
عضو کمیسیون ایالات متحده در رابطه با آزادی مذهبی بین‌المللی
آغاز به کار
مه ۲۰۱۸
رئیس‌جمهوردونالد ترامپ
دومین رئیس شورای تحقیقاتی خانواده
دوره مسئولیت
۱۹۸۸ – ۱۹۹۹
پس ازجرالد پی. رگیر[۱]
پیش ازکنت ال. کانور[۱]
دستیار رئیس‌جمهور برای توسعه سیاسی
دوره مسئولیت
۱۹۸۷ – ۱۹۸۸
رئیس‌جمهوررونالد ریگان
پس ازجان ای. سوان[۲]
پیش ازفرانماری کندی-کیل[۳]
وزیر آموزش ایالات متحده
دوره مسئولیت
۱۹۸۵ – ۱۹۸۷
رئیس‌جمهوررونالد ریگان
پس ازگری ال. جونز[۴]
پیش ازلینوس دی. رایت[۵]
وزارت آموزش در امور برنامه‌ریزی و بودجه
دوره مسئولیت
۱۹۸۲ – ۱۹۸۵
رئیس‌جمهوررونالد ریگان
پس ازگری ال. جونز[۶]
پیش ازبروس ام. کارنس[۷]
اطلاعات شخصی
زاده
گری لی باور

۴ مهٔ ۱۹۴۶ ‏(۷۸ سال)
کاوینگتن، کنتاکی، U.S.
حزب سیاسیجمهوری‌خواه
محل تحصیلکالج جورج‌تاون (BA)[۸]
دانشگاه جرج‌تاون (JD)
پیشهسیاستمدار

گری لی باور (Gary Lee Bauer) (زادهٔ ۴ می ۱۹۴۶)،‏[۹] کارمند دولت، فعال مدنی و نامزد پیشین ریاست جمهوری اهل ایالات متحده است. وی در اداره رونالد ریگان به عنوان معاون وزیر آموزش و همچنین مشاور ارشد سیاست داخلی خدمت نموده و بعدتر رئیس «شورای پژوهش خانواده» و معاون ارشد سازمان «تمرکز بر خانواده» شد که هر دو سازمان از جمله سازمان‌های مسیحی محافظه کار بودند. در انتخابات مقدماتی ۲۰۰۰ ریاست جمهوری ایالات متحده، باور نامزد حزب جمهوری‌خواه بود و در پنج گفتمان ملی شرکت کرد. وی بخاطر دادخواهی برای آزادی دینی، حمایت از اسرائیل و تعهدش نسبت به انتخاب نامزدان محافظه‌کار در کنگره شناخته می‌شود.

باور در حال حاضر رئیس یک سازمان دادخواهی موسوم به ارزش‌های آمریکایی است. در می ۲۰۱۸، رئیس‌جمهور دونالد ترامپ وی را در کمیسیون بین‌المللی آزادی دینی ایالات متحده گماشت.[۱۰]

پس‌زمینه[ویرایش]

باور در یک خانواده طبقه متوسط در کاوینگتن، کنتاکی بدنیا آمده و در نیوپورت، کنتاکی بزرگ شد؛ مادر وی الیزابت «بیتی» (گوسیت) نام داشت و پدرش استانلی رینولدز باور یک کارگر بود. از نظر مذهبی، وی به فرقه باپتیست جنوبی گرایش دارد.[۱۱][۱۲][۱۳][۱۴] باور در مورد زادگاه خود چنین گفت، «طی سال‌های که من در آنجا بزرگ شدم، شهر به‌طور کامل در کنترل سندیکای جرایم سازمان یافته که از تولیدو، اوهایو سازماندهی می‌شد، قرار داشت. و وقتی من می‌گویم تحت کنترل آن بود، یعنی شهرداری، شورای شهر و حتی پلیس همه به خوبی پرداخت می‌شدند». باور، از تلاش شهر برای مبارزه با این فساد به عنوان یکی از موارد عمده تأثیرگذار بر محافظه‌کاری سیاسی خود یاد کرد.[۱۵][۱۶][۱۷]

باور مدرک لیسانس خود را در ۱۹۶۸ میلادی از کالج جرج‌تاون در جرج‌تاون، کنتاکی کسب نموده و در ۱۹۷۳ میلادی مدرک جی‌دی خود را از دانشگاه جرج‌تاون بدست آورد.[۱۸] همزمان با آموزش در مدرسه حقوق، وی از ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۳ میلادی به عنوان دستیار رئیس تحقیق مخالفین [تحقیق در مورد مراودات رقبای سیاسی] در کمیته ملی جمهوری‌خواه خدمت نمود. پس از آن، وی از ۱۹۷۳ تا ۱۹۸۰ میلادی به عنوان رئیس روابط حکومتی انجمن بازاریابی پست مستقیم کار کرد. وی از ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۷ میلادی به عنوان دستیار معاون وزیر آموزش ایالات متحده در امور برنامه‌ریزی و بودجه و از ۱۹۸۷ تا ۱۹۸۸ میلادی به عنوان مشاور سیاست داخلی خدمت نمود. هنگام خدمت در اداره رئیس‌جمهور ریگان، او به عنوان رئیس گروه کاری ویژه رئیس‌جمهور ریگان در امور خانواده گماشته شد. گزارش وی تحت عنوان «خانواده: حفظ آینده آمریکا»، در دسامبر ۱۹۸۶ به رئیس‌جمهور ارایه گردید.[۱۹]

باور از ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۹ میلادی به عنوان رئیس شورای پژوهش خانواده خدمت کرد. وی از این سمت خود کناره‌گیری کرد تا به عنوان نامزد حزب جمهوری‌خواه وارد انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده شود. او پس از انتخابات مقدماتی (میان حزبی) در فوریه ۲۰۰۰ این رقابت را ترک کرد. وی سازمان پیکار برای خانواده‌های کارگر (CWF)، یک کمیته اقدام سیاسی متعهد به انتخاب نامزدان «طرفدار خانواده، طرفدار زندگی و طرفدار بازار آزاد» برای سمت‌های ایالتی و فدرال، را در ۱۹۹۶ میلادی بنیان گذاشت. علاوه بر خدمت به عنوان رئیس CWF، باور همچنین رئیس سازمان ارزش‌های آمریکایی است، سازمان غیرانتفاعی که «متعهد به دفاع از زندگی، ازدواج سنتی و آماده‌سازی کودکان مان برای ارزش‌های محافظه‌کارانه» است. وی همچنین در هیئت اجرایی سازمان مسیحیان متحد برای اسرائیل، گروه لابی گری به سرپرستی جان هاگ، خدمت می‌کند.[۲۰] در ۳ ژوئن ۱۹۹۷، گاری باور یکی از امضاءکنندگان بیانیه اصول طرح برای یک سده آمریکایی جدید (PNAC) بود. او در هیئت مدیره کمیته اضطراری برای اسرائیل نیز خدمت می‌کند.[۲۱]

باور اکنون به عنوان رئیس سازمان ارزش‌های آمریکایی خدمت می‌کند (سازمان مدافعه از ارزش‌های محافظه‌کاری). در اواخر ماه می ۲۰۱۸، باور از سوی رئیس‌جمهور دونالد ترامپ در کمیسیون بین‌المللی آزادی دینی ایالات متحده گماشته شد.[۲۲]

باور با کارول هوک ازدواج کرده‌است و در ویرجینیا زندگی می‌کند. گری و کارول سه فرزند بالغ دارند.

مواضع سیاسی[ویرایش]

باور به عنوان «یک سیاستمدار محافظه‌کار باپتیست با تعهد قوی نسبت به حفظ شیرازه سنتی خانواده و ارزش‌های یهودی-مسیحی که از دید وی بنیاد جامعه آمریکا را تشکیل می‌دهند» توصیف شده‌است.[۲۳] باور از طرفداران جنبش ضد سقط جنین است. وی طرفدار لغو قوانینی است که سقط جنین را اجازه می‌دهد. به عنوان نخستین قدم برای آرمان طرفداری از زندگی، وی برای تغییر حکم دیوان عالی در پرونده رو در برابر وید دادخواهی می‌نماید.[۲۴] وی می‌خواهد تا وجوه مالی اداره فرزندپروری تنظیم‌شده قطع گردیده و همکاری‌های مالی ایالات متحده به هر مؤسسهٔ که سقط جنین انجام می‌دهد یا مشاوره فراهم می‌کند متوقف گردد.[۲۵] وی بخاطر حمایت نکردن از قتل دلسوزانه، به قانون اساسی و طرز دید مسیحیت نسبت به زندگی انسان اشاره نموده و می‌گوید، «تمامی افراد دارای ارزش بیکران هستند چون آنها به تصویر و شکل خدا آفریده شده‌اند». وی حامی جزای اعدام به زندانیان در صف مرگ هستند.[۲۶] باور مخالف شبیه‌سازی و پژوهش سلول بنیادی در دوران رویانی است، اما از پژوهش‌های سلول بنیادی در بزرگسالان حمایت می‌کند. وی از متمم قانون اساسی برای ممنوع کردن ازدواج-همجنس حمایت نموده و برنامه‌های آموزش جنسی پرهیزکارانه را نسبت به برنامه‌های آموزش جنسی جامع ترجیح می‌دهد. باور می‌خواهد تمامی بازدارنده‌های اقتصادی ازدواج را از قوانین مالیات حذف نماید.

در رابطه با مسائل سیاست خارجی، باور از برقراری روابط قوی با اسرائیل حمایت می‌کند، با چین تا زمانی که مسائل حقوق بشری خود را بهبود نبخشد تجارت نه نموده و از حمایت مالی کامل جنگ عراق حمایت نمود. باور باورمند است که آمریکا باید پیشروی نموده و از آزادی در سطح جهان محافظت نماید و «پیام آزادی را به دنیای عرب بیاورد». وی یکی از منتقدین اسلام است.[۲۷][۲۸]

باور حامی تنفیذ تمامی قوانین بر علیه مهاجرت غیرقانونی بوده و اینکه تمامی مهاجرین باید انگلیسی و رسوم ایالات متحده را بیاموزند.

در رابطه با مسائل اقتصادی، باور از کاهش مالیات بر درآمد و کاهش مقررات کسب‌وکارهای کوچک حمایت می‌کند. وی فکر می‌کند که حکومت نباید یک حداقل دستمزد تعیین نماید. وی اظهار داشته‌است که شرکت‌های سهامی باید هم به ایالات متحده و هم به سهامداران خود خدمت نماید، وی همچنین گهگاهی از سازمان تجارت جهانی انتقاد نموده‌است.

پیکار انتخاباتی ریاست جمهوری[ویرایش]

باور در آوریل ۱۹۹۹ پیکار انتخاباتی ریاست جمهوری خود را اعلام نمود که به‌طور غالب بر محور مسائل اجتماعی مانند سقط جنین متمرکز بود.[۲۹] باور قبل از اینکه از رقابت نامزدی ریاست جمهوری حزب جمهوری‌خواه صرف نظر کند، در رایزنش جمهوری‌خواه در ایالت آیووا بیش از ۸٪ و در انتخابات مقدماتی جمهوری‌خواه در ایالت نیوهمپشایر کمتر از ۱٪ رأی دریافت کرد.[۳۰][۳۱] هنگام دست کشیدن از رقابت در فوریه ۲۰۰۰، باور حمایت خود را از جان مک‌کین اعلام کرد.[۳۲] در خزان ۱۹۹۹، دو عضو ارشد ستاد انتخاباتی باور پرسش‌های را در مورد جلسه باور با یک همکار زن ستاد انتخاباتی وی در پشت درهای بسته، مطرح نمودند. نپذیرفتن هرگونه عمل ناشایست از جانب باور باعث شد تا دو کارمند ستاد انتخاباتی وی استعفا دهند.[۳۳] هیچگونه مدرک معتبری در مورد کفرگویی باور هرگز فراهم نگردیده‌است.[۳۴]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "Family Research Council". www.frc.org.
  2. "Appointment of Gary L. Bauer as Assistant to the President for Policy Development | Ronald Reagan Presidential Library - National Archives and Records Administration". www.reaganlibrary.gov.
  3. "Appointment of Franmarie Kennedy-Keel as Deputy Assistant to the President for Policy Development | Ronald Reagan Presidential Library - National Archives and Records Administration". www.reaganlibrary.gov.
  4. "PN226 - Nomination of Gary L. Bauer for Department of Education, 99th Congress (1985-1986)". www.congress.gov. 11 July 1985.
  5. "PN667 - Nomination of Linus D. Wright for Department of Education, 100th Congress (1987-1988)". www.congress.gov. 20 November 1987.
  6. "PN1366 - Nomination of Gary L. Bauer for Department of Education, 97th Congress (1981-1982)". www.congress.gov. 1 October 1982.
  7. "PN667 - Nomination of Bruce M. Carnes for Department of Education, 99th Congress (1985-1986)". www.congress.gov. 16 December 1985.
  8. "Gary Bauer". www.nndb.com.
  9. "OnPolitics: Bauer (R)". The Washington Post. 2000. Retrieved May 4, 2007.
  10. JNS (January 1, 1970). "Trump appoints Gary Bauer of CUFI for US commission on religion freedom". Cleveland Jewish News. Retrieved November 25, 2018.
  11. "The Cincinnati Enquirer from Cincinnati, Ohio on January 31, 1987 · Page 8".
  12. "Gary Bauer 2000 Web Site". www.4president.us.
  13. Schrage, Robert (10 November 2014). Legendary Locals of Covington. Arcadia Publishing. ISBN 978-1-4396-4834-6 – via Google Books.
  14. Tenkotte, Paul A.; Claypool, James C. (13 January 2015). The Encyclopedia of Northern Kentucky. University Press of Kentucky. ISBN 978-0-8131-5996-6 – via Google Books.
  15. Williams, Daniel K. (2010). God's Own Party: The Making Of the Christian Right. Oxford University Press. p. 237. ISBN 978-0-19-534084-6.
  16. Kloehn, Steve (November 19, 1999). "Gary Bauer: Long Shot Keeps Faith". Chicago Tribune. Tribune Publishing Company. raised in a blue-collar family in northern Kentucky, Bauer joined a Baptist church as a teenager
  17. "Gary Bauer on Conversations with Bill Kristol".
  18. "Nomination of Gary L. Bauer To Be a Deputy Under Secretary of Education". University of Santa Barbara. Retrieved 17 March 2014.
  19. "Gary L. Bauer Bio". American Values. Retrieved 17 March 2014.
  20. "EXECUTIVE BOARD". Christians United For Israel. Archived from the original on 12 February 2009. Retrieved 17 March 2014.
  21. "Board". Emergency Committee for Israel. Archived from the original on 15 August 2018. Retrieved 17 March 2014.
  22. "Remember Gary Bauer? Guess what tRump appointed him to?". Daily Kos. November 6, 2018. Retrieved November 25, 2018.
  23. Djupe, Paul A.; Olson, Laura R. (July 2014). Encyclopedia of American Religion and Politics. ISBN 978-1-4381-3020-0.
  24. "ROE AT 35". Human Events. 18 January 2008. Archived from the original on 17 اكتبر 2014. Retrieved 17 March 2014. {{cite news}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  25. "Gary Bauer on the Issues". Archived from the original on February 6, 2005. Retrieved 2005-03-12.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link)
  26. "American Values – Gary L. Bauer, President". Archived from the original on January 22, 2008.
  27. "Anti-Islamic Sentiment Cheered at Values Voter Summit". The Atlantic. 17 September 2010. Retrieved 17 March 2014.
  28. Tareq Y. Ismael; Andrew Rippin (29 June 2010). Islam in the Eyes of the West: Images and Realities in an Age of Terror. Taylor & Francis. pp. 46–. ISBN 978-0-203-85438-9.
  29. "Bauer officially jumps into 2000 race – April 21, 1999". CNN.
  30. "The Hawkeye State at a Glance". George Washington University. Retrieved 17 March 2014.
  31. February 1, 2000 New Hampshire Republican Primary results Federal Election Commission
  32. "CNN Transcript – Special Event: Gary Bauer Endorses John McCain for President – February 16, 2000". CNN. Archived from the original on 6 August 2019. Retrieved 8 June 2022.
  33. Carnes, Tony (1 February 2000). "Gary Bauer Can't Go Home Again". Christianity Today. Retrieved 17 March 2014.
  34. "The Gary Bauer Scandal". Slate Magazine.

پیوند به بیرون[ویرایش]