گروه قنات

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گروه قنات گروهی است که در حوالی سال ۱۳۶۰ در اوایل بنیان‌گذاری جمهوری اسلامی ایران در شهر جهرم و اطراف آن در حال فعالیت و اقدامات تروریستی و کشتار زنان روسپی، بهایی‌ها، کمونیست‌ها و مخالفانشان بود که آنها را پس از شکنجه و کشتن در قناتی رها می‌کردند و نام گروه قنات نیز از همین رو بر آنها نهاده شده بود. در مجموع حداقل ۶۰ کشته به فعالیت‌های این گروه مرتبط شده است.[۱]

اعضاء شاخص[ویرایش]

علی محمد بشارتی و حسین آیت‌اللهی از رهبران اصلی این گروه بودند.[۲][۳][۴][۵][۶] علی‌محمد بشارتی (که بعدا در کابینهٔ رفسنجانی وزیر کشور شد) از بهمن ماه سال ۱۳۵۷ سازماندهی علنی باند را آغاز کرد.[۷]

انکار علی‌محمد بشارتی در سال ۱۳۹۴[ویرایش]

در بهمن ۱۳۹۴ علی‌محمد بشارتی در مصاحبه‌ای با رد کردن نقش خود در گروه قنات گفت «بعد از حادثه هفتم تیر سال ۶۰ عده‌ای از این جوانان تندرو جهرم رفتند و هواداران مجاهدین را گرفتند و به داخل قنات انداختند. نه من آن موقع جهرم بودم و نه عامل این کار و نه در جریان این کار بودم و نه موافق با انجام چنین کاری بودم. من اساساً با هر نوع کار غیرقانونی مخالف هستم».[۸]

فرجام گروه[ویرایش]

چند سال بعد از شروع فعالیت این گروه، هیئتی از طرف حسینعلی منتظری به همراه یک روحانی که عضو شورای نگهبان بود به جهرم رفته و جلوی فعالیت این گروه را گرفتند و از آنها خواستند تا در صورت دیدن چنین مواردی آنها را فقط تحویل مقامات دهند.[نیازمند منبع]

منابع[ویرایش]

  1. «انتشار خبر کشف ۶۰ جسد زندانیان سیاسی در قنات جهرم در اردیبهشت ۱۳۶۲». روزنامه انقلاب اسلامی. ۷ اردیبهشت ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ مهر ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۱۷ مهر ۱۳۹۳.
  2. «علی محمد بشارتی، نخستین مسوول اطلاعات سپاه: خیلی تلاش کردند سعادتی آزاد شود». روزنامه اعتماد. ۶ مهر ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۱۷ مهر ۱۳۹۳.
  3. «تاریخچه «کارگزاران» در «شناسنامه» امروز». جهان‌نیوز. ۲۱ تیر ۱۳۹۲.
  4. «باندهای سیاه حزب‌الله : مصاحبه با سه تن از شاهدان جنايات «قنات»». بیداران: دادخواهی برای حقیقت و عدالت. ۱ اردیبهشت ۱۳۸۷.
  5. مسعود نقره‌كار (۳۰ مهر ۱۳۸۳). «گروه قنات:‌ سربازان امام خمینی (۲)». عصر نو.
  6. «شهادتنامه: میترا لاگر». مرکز اسناد حقوق بشر ایران. ۲۳ خرداد ۱۳۸۸. دریافت‌شده در ۹ خرداد ۱۴۰۳.
  7. لادن بازرگان (۱۷ شهریور ۱۳۹۱). «به کدامین گناه؟: گزارشی از دادگاه مردمی ایران تریبونال در لندن — قسمت ششم». ایرانیان. دریافت‌شده در ۹ خرداد ۱۴۰۳.
  8. «بشارتی: میخواستم از آیت الله طالقانی دلجویی کنم اما او مارا نپذیرفت». پایگاه خبری تحلیلی انتخاب. ۲۳ بهمن ۱۳۹۴. دریافت‌شده در ۹ خرداد ۱۴۰۳.