ایندپندینته بازی اول را ۱–۰ برد. اما مونیسیپال بازی برگشت را با همین نتیجه جبران کرد. با توجه به امتیازات و تعداد گل‌های مساوی، کار به ضربات پنالتی کشید و ایندپندینته با نتیجه ۴–۲ برنده شد و دومین قهرمانی پیاپی خود را کسب کرد.[۲]
هر دو بازی به دلایل اقتصادی در ورزشگاه متئو فلورس در گواتمالاسیتی پس از پیشنهاد شهرداری به ایندیپندینته برگزار شد. از آنجایی که این مسابقه بیشتر از طرفداران آرژانتینی علاقه هواداران گواتمالا را به خود جلب کرد، هر دو تیم موافقت کردند که این سری را در گواتمالا بازی کنند.
این ورزشگاه در سال ۱۹۴۸ به عنوان بخشی از پروژه ساخت گروهی از امکانات ورزشی معروف به سیوداد المپیک ساخته شده بود. این ورزشگاه که در ابتدا به اشتباه "ورزشگاه المپیک" نام داشت، از آنجایی که هرگز میزبان مسابقات المپیک نبوده است، در ۲۳ فوریه ۱۹۵۰ برای میزبانی ششمین بازی‌های آمریکای مرکزی و کارائیب افتتاح شد. دونده دو استقامت محلی، متئو فلورس (متولد دوروتئو گواموچ) در مسابقه نیمه‌ماراتن در آنجا برنده شد و همچنین برنده ماراتن بوستون در سال ۱۹۵۲ بود. ورزشگاه بعداً به نام این ورزشکار نامگذاری شد که در سال ۲۰۱۱ درگذشت.[۴]
ایندپندینته
المپیا
۵۰'
