چاقوی زنجان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

چاقوی زنجان یکی از صنایع دستی زنجان_ایران است[۱] که از شهرت جهانی برخوردار است.[۲] چاقوسازی در میان صنایع دستی استان زنجان رتبهٔ نخست را دارد و حدود ۱۰ هزار نفر به‌طور مستقیم در این صنعت مشغول به‌کارند.[۳]

چاقو اصل زنجان

هنرمندان چاقوساز روش‌های مختلفی برای متمایز کردن تولیدات‌شان دارند: بعضی نامشان را روی تیغه حک می‌کنند و برخی دیگر با نقش‌هایی خاص محصول‌شان را شناسه‌دار می‌کنند.[۴] در ساخت چاقوی زنجان مواد مختلفی همچون سنگهای قیمتی، جواهرات، نخ، تکه‌هایی از پوسته‌های دریایی و شاخ و عاج استفاده می‌شود. بر اساس ظاهر و تعداد قطعات، می‌توان چاقوی زنجان را به دو گروه ساده و پیچیده تقسیم کرد. چاقوهای ساده خود به دو دسته تقسیم می‌شوند: یکی چاقوهایی با دسته‌ای از شاخ بز یا گاو که یک تیغه منفرد دارند و توسط دو ناخن به دسته وصل می‌شوند و فنر هم ندارند. دستهٔ دیگر چاقوها دارای یک تیغه، دسته و فنر هستند و در اندازه‌های مختلف تولید می‌شوند. نوع خاصی از چاقوهای دستهٔ دوم برای برش قلم‌های خوشنویسی هم استفاده می‌شود.

در سال‌های اخیر چاقوهایی در چین تولید و به‌صورت قاچاق وارد ایران می‌شوند و پس از آن‌که مُهر «زنجان» می‌خورند به سایر کشورها ارسال می‌شوند.[۵]

منابع[ویرایش]

  1. نصرتی‌قانعی، حمید (۱۹ مرداد ۱۳۹۸). «چاقوی زنجان زیر تیغ». hamshahrionline.ir. همشهری. دریافت‌شده در ۲۹ خرداد ۱۳۹۹.
  2. «چاقوهای زنجان با پست به مقصد نمی‌رسند». irna.ir. ایرنا. ۱۶ آبان ۱۳۹۸. دریافت‌شده در ۲۹ خرداد ۱۳۹۹.
  3. «چاقوی زنجان از صنعت دست تا رونق تولید». iribnews.ir. خبرگزاری صدا و سیما. ۱۸ آبان ۱۳۹۸. دریافت‌شده در ۲۹ خرداد ۱۳۹۹.
  4. «از مجوز برای چاقوفروشی تا متصل شدن به کف نعلبکی». mehrnews. خبرگزاری مهر. ۳۰ مرداد ۱۳۹۸. دریافت‌شده در ۲۹ خرداد ۱۳۹۹.
  5. «به نام زنجان به کام چین». iribnews.ir. خبرگزاری صدا و سیما. ۱۱ دی ۱۳۹۸. دریافت‌شده در ۲۹ خرداد ۱۳۹۹.