چاقوی زنجان
چاقوی زنجان یکی از صنایع دستی زنجان_ایران است[۱] که از شهرت جهانی برخوردار است.[۲] چاقوسازی در میان صنایع دستی استان زنجان رتبهٔ نخست را دارد و حدود ۱۰ هزار نفر بهطور مستقیم در این صنعت مشغول بهکارند.[۳]
هنرمندان چاقوساز روشهای مختلفی برای متمایز کردن تولیداتشان دارند: بعضی نامشان را روی تیغه حک میکنند و برخی دیگر با نقشهایی خاص محصولشان را شناسهدار میکنند.[۴] در ساخت چاقوی زنجان مواد مختلفی همچون سنگهای قیمتی، جواهرات، نخ، تکههایی از پوستههای دریایی و شاخ و عاج استفاده میشود. بر اساس ظاهر و تعداد قطعات، میتوان چاقوی زنجان را به دو گروه ساده و پیچیده تقسیم کرد. چاقوهای ساده خود به دو دسته تقسیم میشوند: یکی چاقوهایی با دستهای از شاخ بز یا گاو که یک تیغه منفرد دارند و توسط دو ناخن به دسته وصل میشوند و فنر هم ندارند. دستهٔ دیگر چاقوها دارای یک تیغه، دسته و فنر هستند و در اندازههای مختلف تولید میشوند. نوع خاصی از چاقوهای دستهٔ دوم برای برش قلمهای خوشنویسی هم استفاده میشود.
در سالهای اخیر چاقوهایی در چین تولید و بهصورت قاچاق وارد ایران میشوند و پس از آنکه مُهر «زنجان» میخورند به سایر کشورها ارسال میشوند.[۵]
منابع[ویرایش]
- ↑ نصرتیقانعی، حمید (۱۹ مرداد ۱۳۹۸). «چاقوی زنجان زیر تیغ». hamshahrionline.ir. همشهری. دریافتشده در ۲۹ خرداد ۱۳۹۹.
- ↑ «چاقوهای زنجان با پست به مقصد نمیرسند». irna.ir. ایرنا. ۱۶ آبان ۱۳۹۸. دریافتشده در ۲۹ خرداد ۱۳۹۹.
- ↑ «چاقوی زنجان از صنعت دست تا رونق تولید». iribnews.ir. خبرگزاری صدا و سیما. ۱۸ آبان ۱۳۹۸. دریافتشده در ۲۹ خرداد ۱۳۹۹.
- ↑ «از مجوز برای چاقوفروشی تا متصل شدن به کف نعلبکی». mehrnews. خبرگزاری مهر. ۳۰ مرداد ۱۳۹۸. دریافتشده در ۲۹ خرداد ۱۳۹۹.
- ↑ «به نام زنجان به کام چین». iribnews.ir. خبرگزاری صدا و سیما. ۱۱ دی ۱۳۹۸. دریافتشده در ۲۹ خرداد ۱۳۹۹.