پیش‌نویس:خفاش بودن چگونه است؟

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
توماس نیگل بر این باور است که اگرچه یک انسان ممکن است با گرفتن «دیدگاه خفاش» بتواند تصور کند که چه حسی است که یک خفاش باشد، با این حال همچنان غیرممکن است «درک شود که برای یک خفاش چه حسی دارد که خفاش باشد». (تصویر «خفاش تاونزند با گوش‌های بزرگ»).

"خفاش بودن چگونه است؟" مقاله‌ای است از فیلسوف آمریکایی توماس نیگل، که برای نخستین بار در مجله «The Philosophical Review» در اکتبر ۱۹۷۴ منتشر شد و سپس در کتابش به نام «سؤالات فانی» (۱۹۷۹) نیز چاپ شد. این مقاله چندین مشکل مربوط به اگاهی را ارائه می‌دهد، از جمله مشکل بی‌رمقابلی مسأله رابطه ذهن و جسم به دلیل «حقایقی که خارج از دسترس مفاهیم انسانی هستند»، محدودیت‌های شیء‌گرایی و کاهش‌گرایی، «ویژگی‌های ظاهری» تجربه ذهنی، محدودیت‌های تخیل انسان و آنچه به معنای بودن یک چیز خاص و آگاه می‌باشد.[۱]

نیگل به شهرت رسیده است که «یک سازمان حالت‌های ذهنی آگاه را دارد، اگر و تنها اگر چیزی وجود داشته باشد که برای «بودن» آن سازمان مثل آن باشد؛ چیزی که برای آن سازمان مانند آن باشد.»[۲] این ادعا در مطالعات اگاهی به عنوان «تعبیر معیاری از دستورالعمل 'چه حسی دارد'» شناختهمی‌شود. دنیل دنت، با توافق نادرستی در برخی نقاط، مقاله نیگل را به عنوان «مشهورترین و تأثیرگذارترین آزمایش فکری درباره اگاهی» تشویق کرده‌است.[۳]: 441 

  1. Nagel, Thomas (10 March 2005). Honderich, Ted (ed.). The Oxford Companion to Philosophy. Oxford: Oxford University Press. p. 637. ISBN 978-0-19-103747-4.
  2. Nagel, Thomas (1974). "What Is It Like to Be a Bat?". The Philosophical Review. 83 (4): 435–450. doi:10.2307/2183914. JSTOR 2183914.
  3. Dennett, Daniel C. (1991). Consciousness Explained. Boston: Little, Brown and Company.