پاباجی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| بخشی از مجموعه مقاله‌های |
| آیین بودایی |
|---|
 |
پاباجی (انگلیسی: Pabbajjā)، شوکّه (به ژاپنی: 出家 しゅっけ)، در لغت یعنی «بیرون رفتن» و در اصطلاح، ترک خان و مان و به بی خانگی رفتن. زاهد شدن.
۱[ویرایش]
پاباجی (پَبَّجّا)، بریدن از همهٔ بندها و پیوندهای خانوادگی و اجتماعی، برای در پیش گرفتن راه و رسم زندگی زاهدانه.[۱][۲]
منابع[ویرایش]
 | این یک مقالهٔ خرد مرتبط به آیین بودایی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |