ویلهلم مارشال

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ویلهلم مارشال
زاده۳۰ سپتامبر ۱۸۸۶
آوکسبورک، امپراتوری آلمان
درگذشته۲۰ مارس ۱۹۷۶ (۸۹ سال)
مولن، آلمان غربی
وفاداری امپراتوری آلمان
 جمهوری وایمار
آلمان نازی رایش سوم
شاخه نظامینیروی دریایی
سال‌های خدمت۱۹۴۵–۱۹۰۶
درجهدریابد
جنگ‌ها و عملیات‌هاجنگ جهانی اول
جنگ داخلی اسپانیا
جنگ جهانی دوم
نشان‌هاپور لو مریت
صلیب آلمانی طلایی

ویلهلم مارشال (به آلمانی: Wilhelm Marschall) (۳۰ سپتامبر ۱۸۸۶ – ۲۰ مارس ۱۹۷۶) نظامی بلندپایه و دریابد آلمانی بود که در جریان جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم در نیروی دریایی خدمت کرد.

زندگی[ویرایش]

ویلهلم مارشال روز ۳۰ سپتامبر سال ۱۸۸۶ در آوکسبورک زاده شد. سال ۱۹۰۶ به عنوان افسر دانشجو به نیروی دریایی امپراتوری آلمان پیوست. سال ۱۹۰۹ به زمره افسران درآمد و در انواع مختلفی از شناورها از جمله نبردناو، خدمت کرد. سال ۱۹۱۶، در میانه جنگ جهانی اول، داوطلب ورود به دانشکده او-بوت شد. در دو سال پایانی جنگ اوسی-۷۴، اوبوت- مین‌ریز و اوب-۱۰۵ را فرماندهی و چند شناور دشمن را غرق کرد. به جهت این عملکرد، روز ۴ ژوئیه سال ۱۹۱۸، پور لو مریت، عالی‌ترین نشان افتخار در امپراتوری آلمان به او اعطا شد.[۱]

پس از جنگ در نیروی دریایی باقی ماند. در دوره میان‌دوجنگ فرمانده ناوچه توپدار پانتر (۱۹۲۴-۱۹۲۶)، افسر نخست نبردناوهای شلسویگ-هولشتاین (۱۹۲۹-۱۹۳۰) و هانوفر (۱۹۳۰-۱۹۳۱)، رئیس ستاد پایگاه دریایی دریای بالتیک (۱۹۳۱-۱۹۳۴)، فرمانده نبردناو هسن (۱۹۳۴)، فرمانده ناو ادمیرال شیر (۱۹۳۴-۱۹۳۶)، رئیس بخش عملیات‌های فرماندهی عالی کریگس‌مارینه (۱۹۳۶-۱۹۳۷) و فرمانده نیروهای دریایی آلمان در جنگ داخلی اسپانیا (۱۹۳۷-۱۹۳۸) بود. مارشال هنگام آغاز جنگ جهانی دوم فرمانده ناوگان کشتی‌های زرهی بود.[۱]

منابع[ویرایش]