ولاد سوم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ولاد سوم
شاهزادهٔ والاچیا
ولاد سوم، نقاشی رنگ روغن اتریشی کشیده‌شده در ۱۵۶۰ شاید از روی نسخهٔ اصلی
زاده۱۴۳۱
سیگیشوآرا، ترانسیلوانیا، پادشاهی مجارستان
درگذشتهدسامبر ۱۴۷۶ یا ژانویه ۱۴۷۷ (تاریخ دقیق نامعلوم) (۴۴–۴۵ سال)
بخارست، والاچیا
پدرولاد دوم دراکول

ولاد سوم، ولاد به میخ‌کِشنده یا ولاد دراکولا (به رومانیایی: Vlad III؛ Vlad Ţepeş (ولاد تِسپـِش)؛‎Drăculea) (زادهٔ ۱۴۳۱ (میلادی) - مرگ دسامبر ۱۴۷۶ یا ژانویه ۱۴۷۷) شاهزاده والاچیا (رومانی کنونی) بود. او در سه بازهٔ زمانی ۱۴۴۸، ۱۴۵۶ تا ۱۴۶۲ و ۱۴۷۶فرمانروایی کرد. او در روزگار فرمانروایی عثمانی‌ها بر والاچیا، سیاست مستقلی را در رابطه با دیکتاتوری عثمانی پیش‌گرفت و در برابر زورگویی‌های آن کشور ایستادگی نمود. عمده شهرت ولاد به دلیل مجازات‌های سنگین و شکنجه هایی است که در روزگار فرمانرواییش علیه متجاوزان تُرک عثمانی اعمال کرد اعمال می‌کرد. وی در جنگ‌های متعددی که حضور داشت هر اسیری که از عثمانی ها می‌گرفت را شکنجه می‌داد. گفته شده او تعدادی زیادی از سربازان عثمانی را در آب جوشاند یا دستور داد آن ها را چهار میل کنند. شخصیت او را الهام‌بخش داستان کنت دراکولا دانسته‌اند.

جنگ با عثمانی[ویرایش]

پس از آنکه ولاد سوم از پرداخت مالیات به دولت عثمانی و فرستادن هزار پسر مسیحی و همچنین پسر خودش برای دربار سلطان عثمانی خودداری کرد. سلطان محمد تصمیم به اشغال کامل والاچیا (رومانی امروزی) و الحاق آن به امپراتوری خود گرفت. ولاد سوم برای دفاع از والاچیا تنها بیست و دو هزار نیرو داشت. در حالی که برای لشکر عثمانی‌ها بین نود تا صد و پنجاه هزار نفر تخمین زده شده بود. نیروهای عثمانی در نزدیکی تیرگوویشته اردوگاه زدند تا در صبح روز بعد پایتخت رو تصرف کنند. این درحالی هست که حتی خوشبینانه‌ترین سرباز ترک هم گمان نمی‌کرد عده ای کشاورز رومانیایی تحت رهبری شاهزاده ولاد سوم با مشعل‌های خود به اردوگاه بزرگ تُرکها یورش ببرند. اما این اتفاق رخ داد. در یک حمله شبانه غافلگیرانه، ولاد سوم همراه با شش هزار داوطلب به اردوگاه صد و پنجاه هزار نفری عثمانی‌ها حمله کرد تا هم نیروهای عثمانی رو متفرقه کند، هم تدارکات آنها رو آتش بزند و هم خوده سلطان محمد دوم در اردوگاه خودش بکشد. حمله ولاد باعث کشته شدن پانزده هزار سرباز ترک و ینی چری شد. اما امپراتور عثمانی در چادر خود نبود و یک فرماندهٔ دیگر عثمانی در این چادر بود. پس از اینکه ولاد سوم متوجه شد محمد دوم از چادر خود گریخته، دستور داد تا پس از آتش زدن تمام چادرهای نیروهای عثمانی، با باقی ماندهٔ همراهانش از اردوگاه خارج شود. زمانی که صبح شد نیروهای باقی ماندهٔ عثمانی سرگردان بودند و در نهایت سلطان محمد دوم آنها رو جمع کرد و به سمت پایتخت والاچیا یعنی تیرگوویشته حرکت کرد. اما سلطان عثمانی بیش از بیست و سه هزار جنازه ترکها را در تپه نزدیکی آن قلعه کشف کرد که ولاد در تمام مدت آنها را کشته بود و در آن تپه از نیزه آویزان کرده بود برای نشان دادن به متجاوزان و مهاجمان به کشورش. این تعداد را خود ولاد در نامه‌ای به ماتیاش پادشاه مجارستان به دقت ذکر کرده‌است. سلطان عثمانی و سپاهیانش که روحیه و تدارکات کافی برای تصرف والاچیا نداشته به شدت وحشت کرده بود؛ بنابراین تصمیم گرفتند کاملاً از سرزمین والاچیا عقب‌نشینی کنند. این عقب‌نشینی نقطه عطف در متوقف کردن تهاجم‌های عثمانی‌ها در قرن پانزدهم در منطقه بالکان بود. در این نبرد هر دو طرف در کارزار ادعای پیروزی کردند. طرف ترک ادعا کرد چون ولاد سوم موفق نشد سلطان عثمانی رو در چادرش پیدا کند و ترور کند در نتیجه پیروزی با آنها بود. از آن طرف رومانیایی می‌گویند چون استقلال خود رو به دست آوردند، عثمانی‌ها رو به عقب راندند و تلفات سنگین بر ارتش بی‌شمار عثمانی‌ها وارد کردند در نتیجه پیروزی برای ولاد سوم بود. پس از این نبرد بزرگ، ولاد سوم و محمد دوم در جنگ رسمی دیگری باهم روبرو نشدند. در نتیجه رومانی تمامیت ارضی خود را حفظ کرد.

خانواده[ویرایش]

همسر ولاد یوستینا سیلاگی، عموزاده ماتیاس کوروینوس، بود.[۱]

بزرگ‌ترین پسر ولاد به نام ماینیا در سال ۱۴۶۲ متولد شد.[۲] دومین پسر بی‌نام او قبل از سال ۱۴۸۶ کشته شد.[۳] سومین پسر ولاد به نام ولاد دراکولیا در حدود سال ۱۴۹۵ موفق به تسخیر مجدد والاچیا شد.[۳]

میراث[ویرایش]

خون‌آشام[ویرایش]

داستان‌های مرتبط با ولاد او را به یکی از شناخته شده‌ترین حاکمان سرزمین های رومانیایی اروپا در قرون وسطی تبدیل کرد.[۴] با این وجود، اولین کتابی که دراکولا و خون‌آشامها را بهم ارتباط داد، دراکولا اثر برام استاکر (۱۸۹۷) بود.[۵] استاکر مجذوب مقاله امیلی جرارد در رابطه با خرافات ترانسیلوانیایی و خون‌آشام‌های فولکلورهای رومانیایی شده بود.[۶] اطلاعات محدود او دربارهٔ تاریخ والاشیا در قرون وسطی برگفته از کتاب ویلیام ویلکینسون بود که در سال ۱۸۲۰ چاپ شده بود.[۷]

طبق گفته الیزابت میلر، ظاهراً استاکر چیز زیادی دربارهٔ ولاد نمی‌دانست و قطعاً نمی‌توان گفت که ولاد الهام بخش وی برای کتاب «کنت دراکولا» بوده‌است.[۸] به عنوان مثال، استاکر نوشته که دراکولا اهل منطقه سیکیس بوده‌است؛ زیرا تنها از لشکرکشی‌های ویرانگر اتیلا و حایه هونیک سیکیس اطلاع داشته‌است.[۹] منبع اصلی استاکر، یعنی ویلکینسون اعتبار داستان‌های آلمانی را قبول داشته و ولاد را مردی شرور توصیف می‌کند.[۱۰] درواقع، اطلاعات استاکر برای کتابش هیچ ارجاعی به این شخصیت تاریخی ندارد. در نتیجه برای نوشتن کتابش دربارهٔ کنت دراکولا تنها به نام و اطلاعاتی متفرقه راجع به تاریخ والاشیا بسنده کرد.[۱۱]

ظاهر[ویرایش]

پاپ پیوس دوم، نیکولو مدروسا، پس از ملاقات با ولاد در بودا، تنها تصویر کامل از او را کشیده‌است.[۱۲] یک کپی از نقاشی ولاد در «گالری پرتره هیولا» در قلعه امبرس در اینسبروک قرار دارد.[۱۳] طبق گفته فلورسکو، این عکس «مردی قوی، خشن و زخمی» را با «چشمانی بزرگ، گود، نافذ و به رنگ سبز تیره» نشان می‌دهد.[۱۳] رنگ موهای ولاد کاملاً مشخص نیست، زیرا مدروسا بیان می‌کند که ولاد موهایی مشکی داشت اما در نقاشی رنگ موها بور است.[۱۳] به‌علاوه لب پایین ولاد در این نقاشی، بزرگ است.[۱۳]

شهرت منفی ولاد در سرزمین‌های آلمانی‌زبان را می‌توان در تعدادی از نقاشی‌های دوره رنسانس دید.[۱۴] در تصویری متعلق به قرن ۱۵، او بین گواهان شهادت اشتفان مقدس دیده می‌شود.[۱۴] فردی شبیه ولاد، یکی از شاهدان مسیح در گلگتا در یکی از کلیساهای کوچک سینت اشتفان در وین ترسیم شده‌است.[۱۴]

[ولاد] خیلی قدبلند نبود اما بسیار چارشانه و قوی بود و ظاهری سرد و وحشتناک داشت. بینی او قوی و عقابی بود، سوراخ‌های بینیش پف کرده بود. چهره اش لاغر و قرمز بود و مژگان بسیار بلندش چشمان گشاد و سبزش را احاطه کرده بودند. ابروان پر و سیاه او، چشمانش را خطرناک جلوه می‌داد. صورت و چانه ولاد تراشیده شده بود اما سبیل داشت. گیجگاه متورم او حجم سرش را زیاد کرده بود. گردنی کلفت به سرش متصل بود. موهایی مشکی و فر روی شانه‌های پهنش ریخته بود.

— نیکولو مدروسا توصیف ولاد[۱۵]

منابع[ویرایش]

  1. Hasan 2013, p. 151.
  2. Florescu 1991, p. 252.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ Hasan 2013, p. 159.
  4. Treptow 2000, p. 176.
  5. Florescu & McNally 1989, p. 221.
  6. Florescu & McNally 1989, p. 225.
  7. Florescu & McNally 1989, pp. 229-230.
  8. Miller 2005, p. 112.
  9. Florescu & McNally 1989, p. 231.
  10. Florescu & McNally 1989, p. 230.
  11. Cain 2006, p. 182.
  12. Florescu & McNally 1989, pp. 85, 161.
  13. ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ ۱۳٫۲ ۱۳٫۳ Florescu & McNally 1989, p. 84.
  14. ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ ۱۴٫۲ Florescu & McNally 1989, p. 204.
  15. Florescu & McNally 1989, p. 85.

Wikipedia contributors, "Vlad III the Impaler," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Vlad_III_the_Impaler&oldid=219907730 (accessed June 17, 2008).